TvalchrelidzeNick

პირადი ფოტო: სახელი გვარი: Xurci Tvalchrelidze ასაკი: 36 წლის დაბადების თარიღი: 19/02/1987 დაბადების ადგილი: America, State New York სქესი: მამრობითი. ოჯახური მდგომარეობა: დასაოჯახებელიი. დედა:Elisabeth Willson მამა:Anton Tvalchrelidze სიმაღლე: 2.09 სმ. თმის ფერი: მოთეთრო. თვალის ფერი: თაფლისფერი. წონა: 74 კგ. კანის ფერი: თეთრი განათლება: იურიდიული ფაკულტეტი დახასიათება: ფეთქებადი ხასიათი,ჭკვიანი,ძლიერი,სიმპატიური,კულტულური,ზრდილობიანი. საცხოვრებელი ადგილი: USA, San Andreas-ის შტატი დაბადება : ხურცის მშობლები ერთმანეთს კაფეში შეხვდნენ,გაიცნეს ერთმანეი და დიდხნიანი ურთიერთობის შემდეგ დაქორწინდნენ. როდესაც დაქორწინდნენ დედა 21 წლის იყო ხოლო მამა 27-ის.ორსულობის პერიოდში ანტონი გვედრიდან არ სცილდებოდა ელისაბეთს და სულ ხელის გულზე ატარებდა.ერთი სული ქონდათ როდის დაიბადებოდა მათი იმედი. და აი დადგა ის ბედნიერი დღეც,დაიბადა ვაჟი,რომელსაც ხურცის დაარქვეს.ხურცის მამა პოლიციელი იყო დედა კი ექიმი. ანტონი კანონის მოყვარული ადამიანი იყო და უყვარდა თავისი ქვეყანა.სულ სამსახურში ყოფნა უწევდა და დამნაშავეების დევნა. ძალიან ბევრი მიღწევა,დაწინაურება და ჯილდო ჰქონდა ქვეყნისთვის გაწეული სამსახურისათვის. დედას ელისაბეთს მისთვის საყვარელი პროფესია ჰქონდა არჩეული,ექიმობა.მასაც უყვარდა,როდესაც ხალხს მკურნალობდა და მათი მორჩენა და გაბედნიერება შეეძლო. ბავშვობა : Xurci Tvalchrelidze დაიბადა 1987 წელს Los Santos-ში, ამ დროისთვის ოჯახი უკვე 3 წლის გადასახლებული იყო შტატში, ის ნაქირავებ სახლში ცხოვრობდა, არასდროს ჰქონია ბევრი ფული, მაგრამ მაინც ახერხებდა ეცხოვრა მისი საუკეთესო ცხოვრებით, ის, მისი ძმისგან განსხვავებით ძალიან კომუნიკაბელური იყო და შტატში უამრავი მეგობარი შეიძინა. ხურცის გაზრდაში დიდი წვლილი მიუძღვის დედას რომელიც საღამოობით მას მუსიკას ასწავლიდა და არამარტო მსუიკას არამედ წერას კითხვას და ბევრ ცხოვრებაში გამოსადეგ რაღაცას თან სულ ეუბნებოდა რომ უნდა ესწავლა რომ ცხოვრებაში რაღაც დიდს მიეღწია და უნდა გამოსულიყო სამართალდამცავი ... ეს ტკბილი მოგონებები ხურცის დღემდე ახსოვს, სამომავლოდ სწორედ ეს გახდა ხურცის ბიძგი რომ გამხდარიყო სპეცრაზმელი... მამამისი ამ დროისთვის უკვე სახელ განთქმული კრიმინალი და მოძალადე იყო მის სახელზე არაერთი ყაჩაღობა ქურდობა და ძალადობა იყო როგორც უკვე ვახსენე მათ განებივრებული ცხოვრება არ ჰქონიათ ამიტომ პატარა ფილიპი და ხურცი 8 და 6 წლის ასაკიდანვე მუშაობდნენ კურიერად რათა დახმარებოდნენ ოჯახს ამავე წელს მივიდა გუსტავო პირველად სკოლაში. ამ დროისთვის ჯონი ძალიან განიცდიდა უკიდურეს პრობლემებს რადგან ის ძალადობდა მის შვილებზე პატარა ფილიპზე და ხურციზე მხოლოდ იმიტომ რომ ამუშაოს ისინი რის შედეგადაც ხურცის ძალიან დაუზიანდა ფსიქიკა. ხურცის განათლება 2005 წელს აიღო ატესტატი და ჩააბარა ნიუ-იორკის უნივერსიტეტში.მას უნივერსიტეტში ჩარიცხვა არ გაჭირვებია, ის სწავლობდა იურიდიულ ფაკულტეტზე ხურცი იმდენად კარგად და ბეჯითად სწავლობდა სკოლაში რომ მან მოხსნა ე.წ "გრანტი" და სწავლის გადასახადი მთლიანად დაუფინანსდა.. ასევე ხურცის შესთავაზეს სწავლის გაგრძელება "გარვარდის უნივერსიტეტში".ის მაშინვე დასთანხმდა და პირველივე რეისით გაემგზავა. ყველანაირი სახელმწიფო დაფინანსებით გააგრძელა სწავლა გარვარდის უნივერსიტეტში.სწავლა არ გაუჭირდა მისთვის იქ სწავლა ჩვეურებლივი ამბავი იყო.. 1968 წელს ხურცის დაამთავრა გარვარდის უნივერსიტეტი იურიდიულ ფაკულტეტზე. მან აიღო წითელი დიპლომი რაც იმ დროს აღსანიშნავი იყო და უმაღლესი დონის დიპლომი იყო... კარიერა : სწავლის დასრულების შემდეგ ხურციმ გადაწყვიტა სამსახური დაეწყო პოლიციაში,როგრც ადრე სურდა.მაგრამ რაღაც პრობლემების გამო შეფერხდა. ამიტომ ვერ დაიწყო მუშაობა.ერთ დღეს როდესაც ხურცი ქუჩაში მიდიოდა,შეხვდა მის ძველ ნაცნობს რომელიც ერთ-რთი მაფიის ბოსი იყო სახელად "Italian Maffia".მან შესთავაზა გაწევრიანებულიყო მის საძმოში და მის გვერდით დამდგარიყო.მანაც უარი ვერ უთხრა,რაგდან მაშინ ფინანსურად უჭირდა, ხოლო მაფიებში დიდი რაოდენობით ფული იშოვებოდა. ხურცი იმდენად კარგად ვაჭრობდა იარაღით და ნარკოტიკით,რომ 1 დღეში 1 მილიონი ამერიკული დოლარის მოგებაც კი მოუტანია. ხურციმ ერთ დღეს გადაწყვიტა გაესინჯა ნარკოტიკი,და ასეც გააკეთა.პირველად ძალიან მოეწონა და სიამოვნებაც მიიღო.ასე გააგრძელა რამოდენიმე თვე.შემდეგ უკვე ნარკოტიკზე დამოკიდებული გახდა.ნარკო ზემოქმედების ქვეშ მყოფს სულ მშობლები ახსენდებოდა და ეჩვენებოდა. ვერ ეგუებოდა იმ ფაქტს,რომ ისინი მოკლეს.უეცრად მის ცხოვრებაშ დადგა მომენტი,რომ გადაწყვიტა შური ეძია. ნარკოტიკების მოხმარებამ გარკვეული ზიანი მიაყენა ფსიქოლოგიურადაც. გადაწყვიტა ნარკოტიკებისთვის თავი დაენებებინა,ამაში კი ერთი ძალიან მაგარი ფსიქოლოგი დაეხმარა. მან გადაწყვიტა მაფიის საქმიანობას მოშორებულიყო.როდესაც მაფიის წევრებმა ეს გაიგეს,მართალია არ ესიამოვნათ,მაგრამ მის წინააღმდეგ ვერ წავიდოდნენ. ხურციმ დაიწყო სამსახური პოლიციის აკადემიაში. ის ძალიან მონდომებული პოლიციელი იყო და შერიფს ძალიან მოსწონდა.შერიფმა ერთ-ერთ მნიშვნელოვან დანაყოპის უფროსად სახელად SWAT.სპეც დანიშნულების რაზმის მეთაურად,რასაც ისე კარგად უძღვებოდა და ასრულებდა,რომ ბადალი არ ჰყავდა. იგი დამნაშავეების მიმართ გამოირჩეოდა განსაკუთრებული აგრესიით.. ზოგჯერ უწევდა კრიმინალთან კავშირი! ხურციმ თავისი შრომით და მონდომებით ძალიან დიდ წარმატებას მიაღწია. ამყველაფრის შემდეგ პოლიციელებმა ზემდგომებისგან მიიღეს ახალი საქმე რომლის მიხედვითაც უნდა აეყვანათ ხურცის ბაბუის მაფია ეგრედ წოდებული "SCU" ამის გამო ხურცი უარზე იყო და სამსახურიდან წამოვიდა რის შემდეგაც იგი შეუერთდა ბაბუამისის იტალიურ მაფიას "Sacra Corona Unita" მან დიდი ღვაწლი ჩადო საკრას განვითარებაში და სულ მალე გახდა მაფიის Capo. ხურცი ამჟრამად ცხოვრობს ქალაქ ლოს სანტოსში იგი გახლავთ სან ანდრეასის ყველაზე პრესტიჟული მაფიის "Sacra Corona Unita"-ს Capo ხოლო ამ მაფიის Boss გახლავთ, "Lucas Mohawke" ხოლო GodFather.. "Ricardo Thompson". მას აქვს მაღალი ანაზღაურება. ჰყავს მანქანა აქვს სახლი და ყოველდღიური შემოსავალი.... რეზულტატი: 1) უხეშად საუბარი და მოპყრობა (სერვერის წესების დაცვით) 2) დეპარტამენტ/ფრაქციის რაციაში უხეშად საუბარი. 3) შეუძლია გაუძლოს მძიმე ფსიქიკურ/ფიზიკურ წნეხს (სერვერის წესების დაცვით). 4) ძებნილებისთვის ფულის გამოძალვა (სერვერის წესების დაცვით). 5) ნარკოტიკების ჩადება.

1.პირადი ფოტო : 2.სახელი გვარი - Mikela_Ganabi ( სახელი შევიცვალე ამერიკაში გადმოსვლისას, რადგან არშემქნოდა პრობლემები, რათა ვიყავი მაფიის ბოსის შვილი / ვრცლად ახსნილია ბიოგრაფიაში ) 3.ასაკი - 35 წლის 4.დაბადების ადგილი - Italia,Apulia. ⑤ "მშობლები" დედა Anna Rossi და მამა Davide_Vaddaco, ახალგაზრდა იტალიელი წყვილი იყვნენ, მათ ოჯახი შექმნეს იტალიაში და დავიბადე მე 1988 წელს, ვიზრდებოდი უზრუნელვად რადგან მამა იტალიური მაფიის Sacra Corona Unita-ს ბოსი გახლდათ. დედა არაფრით გამოირჩეოდა, ის იყო ერთი ღარიბი იტალიური ოჯახიდან, რომელმაც პარკში სეირნობისას გაიცნო მამაჩემი და ასე შედგა მათი ურთიერთობა. ჩემი დაბადების შემდეგ, 4წელში ჩემი მშობლების საქორწინო იუბილეზე ერთ-ერთი მაფიოზური ოჯახი სახელად Gambino ესხმის თავს ჩემს ოჯახს Carlo Gambino-ს მეთაურობით და კლავენ მამას, მის ქვეშევრდომებს და ხოცავენ ყველას ვინც კი ამ იუბელეს ესწრება, "( მამა მიტოვებს ანდერძად მის ერთადერთ შვილს მთლიან ქონებას თუმცა სანამ " Los Santos - ში არგადავალ ამას მანამდე ვერ გავიგებ )" თუმცა საბედნიეროდ ამდროს მე მამის მარჯვენა ხელთან ერთად ახალად მივდიოდი სახლისაკენ, როცა სახლს მივუახლოვდით და იქ აურზაური დაგვხდა, იქაურობას გამარიდეს და პირველივე თვითმფრინავით ამერიკის მიმართულებით გამიშვეს, თან ბიძა Francis Vaddaco და მამის მარჯვენა ხელი მეხლა Carlo ( გვარი უცნობია ). ➅ სქესი მამრობითი ⑦ გარეგნობა სიმაღლე - 1,81 სმ წონა - 77კგ. ფეხის ზომა - 41 თმის ფერი - შავი თვალის ფერი - მწვანე სახის იერი - დაბალი წვერი. ➇ "ბავშვობა" როცა გადავედი ამერიკაში კერძოდ New York-ში ჩემი ჩასვლის თანავე ადგილობრივმა მაფიამ რომელსაც Joseph Charles Bonanno - ხელმძღვანელობდა ( დაიბადა - 1905 18 იანვარს, გარდაიცვალა 2002 11 მაის.) მე როგოროც იტალიელი მაფიის ბოსის შვილს არაფერი მომკლებია სანამ ჯოზეფი ცოცხალი იყო, ის მასწავლიდა ყველაფერს რაც მან იცოდა და მისი აზრით ცხოვრებაში გამომადგებოდა, მატარებდა სკოლაში და ამაში მავალდებულებდა რადგან ის ყოველთვის მეუბნებოდა " მართალია შვილი არმყავს, მაგრამ როცა შენ ჩემ ცხოვრებაში გამოჩნდი, მე შენ მიგიღე როგორც ჩემი ღვიძლ შვილად და არავის მივცემ შენი მომავალის განადგურების უფლებას." რათქმუნდა მისი სიტყვები ჩემთვის ძალიან მისაღები იყო მაგრამ მამის სისხლი და გენები თავისას აკეთებდა. როცა 2002 წლის 11-მაისს ჯოზეფი გარდაიცვალა გულის უკმარისობით მისი ოჯახი დაიშალა სათავეში სხვა ბოსი მოვიდა ის ვისაც ნამდვილად არვუყვარდი, და დავრჩი ქუჩაში. ➈ "მოზარდობა" როცა გარეთ დავრჩი და უკვე აღარავინ გამაჩნდა არც ბიძა, არც მამას ერთგული მარჯვენა ხელი ( გარდაიცვალენ მალევე ამერიკაში ჩასვლისთანავე ) და არც ჯოზეფი, მხოლოდ ჩემი ერთგული მეგობარი შემრჩა რომელიც სკოლაში გავიცანი Joe Barbaro - მან შეიტანა ჩემ ცხოვრეაში დიდი წვლილი მაფიის საქმიანობებისაკენ ჩემს მიერ გადადგმულ ნაბიჯებში. 2003 -წლ. 23 სექტემბერი ეს იყო დღე როცა ჩემი ფეხი შევაბიჯე ამერიკული მაფიის საზღვრებში, მავალებდნენ წვრილმან და უმნიშვნელო საქმეებს, ჩემი მეგობარი ჯოე კი მუდამ ჩემს გვერდით იყო. 2004 წლის 17 - მაისი მაფიის ბოსის ქვეშევრდომისგან მიღებული დავალება, ერთ-ერთი განგსტერული ოჯახის ბარის გადაწვაზე და ჩვენი პირველი სასამართლოც აქედან 3 - დღეში ინიშნება. სუფთა წარსულის გამო, პირობითი სასჯელით გავედით სასამართლო დარბაზიდან და გავარკვიეთ რომ ეს ყველაფერი მოწყობილი იყო და ჩვენი გამოცდა სურდათ, იმ შემთხვევაში თუ მაფიის საქმეებს გავცემდით და ჩავუშვებდით მათ რათქმუნდა სიკვდილი გველოდა. მაგრამ ეს ესე არმოხდა ოჯახი ოჯახია, საკუთარი ოჯახის გამო წამება, ზეწოლა, დამცირება და ა.ს.შ. არაფერია ჩემთვის და ჩემი მეგობრისათვის ჯოესთვის. დრო გადიოდა, მაფიაში კი უფრო ღრმად ვიძირებოდით მოგვწონდა ფული, გართობა, ქალები, დროს ტარება, ადამინების დაშინენება, გამოძალვა, და ა.ს.შ. თუმცა ეს ყველაფერი ასე არხეინად არგრძელდება, როცა გიჭერენ კაცის მკვლელობის გამო და ეს ადამინი ჩემი მეგობარი ჯოე იყო, ყველაფერი რადიკალურად იცვლება. რათქმუნდა ეს ყველაფერი რომელიღაცა ადგილობრივმა განგსტერულმა ოჯახმა მოგვიწყო და ისე მოაწყეს რომ, ყველა სამხილი ჩემზე მიუთითებდა. სამწუხაროდ მიშვებენ ციხეში და ვეღარაფერი გადამარჩენს, ახალგაზრდა მაგრამ უკვე ჩამოყალიბებული მაფიოზი ციხის კედლებში იწყებს მოღვაწეობას და არ უშინდება არაფერს. იქ მისი მაფიის წევრები მფარველობენ ამიტომ საშიში არაფერია თუმცა, ერთ დღესაც მოვიდა დრო როცა მაფიებში დაპირისპირება მძვინვარებდა ორი ოჯახი ქალაქის ქუჩებში ერთმანეთს ებრძოდა, ციხის დირექტორი დიდხანს ცდილობდა ეს ამბავი ციხეში არგაჟონილიყო, რადგან დიდი აურზაური მოყვებოდა ამყველაფერს და ასეც მოხდა, ყველაფერი გაცხადდა ომი დაიწყო როგორც ქალაქში ასევე ციხეში და ის დღეც დადგა როცა პირველად მოვკალი ადამიანი!!, და მე ეს მესიამოვნა კიდეც, ვუყურებდი გარდაცვლილს, " მაღალი აღნაგობის შავი კანის ფერის ადამიანი მის მიმართ სინანულს ვერ ვგრძნობდი, პირიქით მესიამოვნა კიდეც, იმ წამიდან გავიაზრე საბოლოოდ თუ ვინ ვიყავი!! " - ვერ შევწყვეტდი მოქმედებას და ვერ გავჩერდებოდი, აქ ჯუნგლების კანონი ამოქმედდა " მოკალი ან მოგკლავენ!. " ბევრი ადამიანი მოვკალი იმ დღეს, ბევრიც დავამახინჯე მაგრამ მე ამას უკვე სიამოვნებით ვაკეთებდი თითქოს აქამდე სავსე ჭურჭელი ვიყავი, რომელსაც დაცლა სჭირდებოდა, განთავისუფლება იმ ყველა გრძნობისგან რაც მის შიგნით ხდებოდა ამდროის მანძილზე. მოხდა ისე რო ჩვენი მაფიის წევრებს გვირაბის გათხრა დიდი ხნის წინ გვქონდა დაწყებული და ამ შიდა არეულობამ ციხეში, სარგებელიც მოგვიტანა. ციხიდან გავიქეცით 4 - მა პიროვნებამ, მაგრამ ბრუნო მოგვიკლეს, პოლიციელმა საგუშაგოდან დაინახა და სნაიპერული შაშხანით ტვინი გადაუხლიჩა, ამის დანახვაზე განცვიფრეულმა, მხოლოდ გაქცევა და შურისძიების წყურვილით მოტივირებულმა უკან მოუხედავად წავედი, სასწრფოდ ქალაქი დავტოვეთ და სხვა შტატში გადავედით, კერძოდ Los Santos - ში და იქ ვაგრძელებ მოღვაწეობას. ➉ "განათლება" მამის კავშირებით და ჯოზეფის კავშირების წყალობით, დამიმზადეს ყალბი პირადობა სახელად " Mikela_Ganabi " ( ყალბი საბუთების დამამზადებელი პიროვნება, იმყოფებოდა " მარიხუანას " და " კრისტალიზებული მეტანფეტამინის " ზემოქმედების ქვეშ და ვერ აზროვნებდა თუ რა სახელ და გვარს მიწერდა პირადობაში. ) დროებით მოვეშვი მაფიას და დავიწყე სწავლა, რადგან თუ მაფიოზობა მსურდა სათანადო კავშირები დამჭირდებოდა სახელმწიფო სტრუქტურაში, ჩავაბარე უნივერსიტეტში, საკმაოდ კარგ ნიშნებზე, მივიღე განათლება სახელმწიფო სტრუქტურებში შესაღწევად, ასევე ვისწვლე აიტ. სფერო კონკრეტულად ჰაკერობა ასევე გავიარე გადამზადების კურსები ფედერალური ბიუროს ახალწვეულთა აკადემიაშიც. დავამთავრე სწავლა ფრიად ნიშნებზე. ვერ ვიტყვი რომ ეს გადაწყვეტილება ჩემს ცხოვრებაში ფუჭი დროის ფლანგვა იყო პირიქით, მომეწონა კიდეც, მაგრამ შურისძიების წყურვილი მისსას ყოველთვის აკეთებდა ჩემს გონებაში და სწავლის დასრულების შემდგომ ვაგრძელებ ჩემს ძველ საქმიანობას. 11 "ახლანდელი დრო" ▬ როცა გადმოვედი ქალაქ " Los Santos - ში " გარკვეული პერიოდი ვცხოვრობდი მაფიის სხვა წევრებთან ერთად მაგრამ ბოლოს ისინი " New York - ში " დაბრუნდნენ. მომიწია შეგუება იმ ფაქტთან რომ ამიერიდან მარტო მომიწევდა იმპერიის აშენება ამ ქალაქში და სახელის მოხვეჭა, მაგრამ ხდება საოცრება ერთ მშვენიერ დილით რეკავს ტელეფონი და ვიღვიძებ მეც, მეუბნებიან რომ მამამ ანდერძად თავისი ქონება დამიტოვა და მკითხეს რა მოემოქმედებინათ, 2 წთ. ფიქრის შემდეგ ვუპასუხე რომ, ყველაფერი გაეყიდათ და ჩემს საბანკო ანგარიშზე დაერიცხათ, გადაწყვეტილება უსიტყვოდ შეასრულეს და მითხრეს რომ როგორც კი მოხერხდებოდა ფული ანგარიშზე დაჯდებოდა, მანამდე კი ქალაქში დავიწყე ხალხის გაცნობა ბევრი ქუჩის საუბრებიც მომიწია მაგრამ არასდროს ვყოფილვარ ისე რომ საკუთარი თავი დამცირებულად ან დაჩაგრულად მეგრძნო. ერთ დღეს პოლიციის შენობის წინ პოლიციასთან კამათის დროს გავიცანი პიროვნება სახელად Lucas Mohawke დავახლოვდით და მან ჩემი ისტორიის მოსმენის შემდეგ მითხრა რომ ის იყო იტალიური მაფიის Sacra Corona Unita - ს დამფუძნებელი ამ ქალაქში და ის ედგა სათავეში, რათქმაუნდა ჩემი შთაბეჭდილებები უსაზღვროდ ბედნრიერების მომტანი იყო იტალიური ოჯახის გაგონებაზე და სიხარულს ვერ ვმალავდი, ამის შემდგომ ვთხოვე ნება დაერთო რომ მის ოჯახში გავერვიანებულიყავი და ახლოდან გამეცნო ყველა ადამიანი მათ შორის Lucas - სიც. ასეც მოხდა მიმიღეს მათ ოჯახში და აქედან დაიწყო ყველაფერი ქალაქში ყველაზე დიდ სადავეებზე ვფიქრობდი რადგან ვიცოდი თუ რაქონებაზე მქონდა საუარი ახლო მომავალში. Lucas - სისთვის არგამიმხელია ეს რადგან არვიცოდი ჯერ რამოხდებოდა. გავიდა დრო და რეკავს ისევ ტელეფონი და მეუბნებიან რომ ყველაფერი გაიყიდა ბოლო ცენტამდე და თანხა ციფრებში შეადგენდა { - 1 500 000 000$ ამერიკულ დოლარს - } რის შემდეგაც Lucas - ს ვახარე ეს ამავი და გადავწყვიტე შემეძინა დიდი შენობა, მანქანები, ვერთმფრენები, ასევე ბიზნესები და ქალაქის სადავეები ჩვენ ხელში აღმოჩნდა. ამჯერად ვფლობ 2 - სახლს 3 - ი ძველი სტილის მანქანებს ( 3 - OLD Cars ) 1 - სპურტულ და 1 - ჯიპის სტილის მანქანას. ჩემი კავშირები ნებისმიერი ოჯახის მაგ. მაფიის, ქურდული სამყაროს, განგსტერულ და სახელმწიფო სტრუქტურებსაც კი წვდება. ვიყავი ადმირალის პოზიციაზე რამოდენიმე თვით მაფიის პირადი ინტერესებიდან გამომდინარე, ასევე ფედერალური ბიუროს დირექტორი რამოდენიმე თვით ასევე მაფიის პირადი ინტერესებიდან გამომდინარე, ასევე პოლიციის შერიფი რამოდენიმე თვით და მერიც ასევე რამოდენიმე თვით. ვაკონტოლებ შავ ბაზარს და ვარ მთავარი მომწოდებელი ამქალაქში ტყვია წამალის, რადგან ჩემი კავშირებით არმიის ადმირალს ვქრთამავ. ▌ რეზიუმე ▌ 1. კრიმინალთან კავშირი / მოლაპარაკებების წარმოება. 2. დამნაშავესთან უხეშად მოპყრობა (სერვერის წესების მიხედვით) 3. ქრთამის აღება / ქრთამზე დაყოლიება დაშინების გზით. 4. დამნაშავის არაფორმალურ გარემოში დაკითხვა. 5. ფიზიკური შეურაწყოფა (ცემა,წამება) 6. BadCop 1vs1 7. ზეწოლა / დაშინება / გამოძალვა

ფოტო: სახელი გვარი: Logan Bruce ასაკი: 56 დაბადების ადგილი: San Francisco მშობლები: Phillip Bruce - Angel Gallagher სიყვარული : მარტოსული სქესი: მამრობითი ოჯახური მდგომარეობა: მშობლები გარდაცვლილი, დასაოჯახებელი გარეგნობა: სიმაღლე: 1.86 - თმის ფერი: შავი - თვალის ფერი: შავი - აღნაგობა: ათლეტური ლოგანის ბავშვობა Logan დაიბადა 1990 წლის ბოლოს და გახდა მამისა და დედის პირველი შვილი. ადრეული ასაკიდანვე გამოვლინდა მისი მკვეთრად ამაღელვებელი პერსონაჟი. დღეს ბიჭი კვლავ იქნებოდა ფსიქიატრის, როგორც სკოლამდელი აღზრდის პაციენტთა შორის, და, ალბათ, არ ჩავარდა კრიმინალურ სფეროში, მაგრამ Logan- ს ბავშვობის პერიოდში არავინ ფიქრობდა ასეთ რამეებზე. მაშასადამე, Logan აგრესია მატარებლის მსგავსად მის უკან იყო გადაჭიმული. ჯერკიდევ დაბავშვო ბაღში მაგრად დაარტყა ძიძას, ასევე ჰქონდა აგრესიული გამოვლინებები. პირველივე კლასიდანვე მან ხმამაღლა და ძალადობრივად ლანძღა თანაკლასელები და მასწავლებლები, მეექვსეში კი მასწავლებლის ცემაც კი სცადა კლასში. ამის შემდეგ მალევე მოზარდი წყვეტს სკოლას და უერთდება ადგილობრივ ბანდას. ძირითადად ახალგაზრდები იყვნენ გამოძალვაში და არალეგალურ აზარტებში. ამ ტიპის ოკუპაციის დასაფარად, ბიჭი მუშაობდა როგორც ჰარვარდის ინ-კლუბის ბუმბერაზი, ასევე მოქმედებდა როგორც ბილიარდის პროფესიონალი მოთამაშე. Logan- საკმაოდ მაღალი , მხოლოდ 180 იყო, მაგრამ ის ყოველთვის ძალიან დიდი იყო და აურზაურის ეფექტი ჰქონდა. ბავშვობის მძიმე ტრამვა 10 წლის ასაკში Loganს თავს დაატყდა დიდი უბედურება მისი მამა, რომელიც მისი ძირითადი ამღზრდელი, მეგობარი, მისაბაძი პიროვნება იყო უბედურ შემთხვევით გარდაიცვლება. Joseph-ი კვდება ერთ-ერთი კანონიერი ქურდის გაჩხრეკვა/დაკავების დროს, როდესაც მას ბრმა ტყვია შეიწირავს. ამ ამბავმა 10 წლის Logan-ზე ძალიან იმოქმედა. მოზარდი ფსიქოლოგიურად განადგურდა ვერ ახერხებდა სკოლაში სიარულს, დასჭირდა ფსიქოლოგთან სიარული. ამ პროცესს დასჭირდა კვირეები, თვეები და საბოლოოდ ბოლომდე მაინც ვერ განიკურნა. Loganი საკუთარ თავში ჩაიკეტა უარი თქვა საკუთარ მეგობრებზე, რომლებიც სკოლაში გაიჩინა. მას მხოლოდ ერთი აზრი უტრიალებდა თავში შური ეძია იმ მკვლელზე, თუნდაც ეს სიცოცხლის ფასად დასჭირვებოდა. გავიდა წლები ლილიანა ძალიან ნერვიულობდა პატარა Logan-ზე. დაახლოებით 14-15 წლის ასაკში Logan-ს ძალიან უჩვეულო რამ დაემართა. მას დაეწყო ხასიათის უეცარი ცვლილება, კერძოდ თუ 1 წუთს იგი მშვიდი ბავშვი იყო მეორე წუთს შეიძლებოდა ფეთქებადი ხასიათი ჰქონოდა და ვინმესთვის რაიმე დაეზიანებინა. ლილიანამ თავიდან არ გაამახვილა დიდი ყურადღება ამ ფაქტზე თუმცა ამ მოვლენას სხვა გამოვლინებებიც დაეწყო: კერძოდ გულმავიწყობა. Logan ის დედა ექიმი იყო ამიტომაც მას ეშინოდა ეს არ ყოფილიყო ბავშვობის ტრამვიდან გამოწვეული „დისფოზიციური აშლილობა“ იგივე პიროვნების გაორება. Logan-ს ჩაუტარდა დიაგნოზი და სამწუხაროდ დედის ვარაუდი გამართლდა. 15 წლის Loganს დაუდგინდა ფსიქოლოგიური დაავადების მცირე ზომები: სახეზეა „დისფოზიციური აშლილობა“ პირადი ცხოვრება მოზარდიობიდან მოყოლებული, კრიმინალურ წრეებში ტრიალებდა, მაგრამ Logan-მ უმეტესათ მაინც მარტოსული იყო. 16 წლის ასაკში, ერთერთი მაღაზიის ძარცვას შეესწრო, რადროსაც 2 შეიარაღებული მძარცველი მაგრად ცემა. უმეტესათ ის მარტო იყო და იარაღებს აწყობდა ხოლმე. მას არ ყოლია არც შეყვარებული და არც ცოლი. მალევე კი ის გადასახლდა სხვა შტატში. ამ ყველაფერს თან ართავს იმ დროინდელი ექიმის ხელმოწერა და დიაგნოზი: „პაციენტს ინიციალებით მ.კ’ს დიაგნოზი: ამა წლის 2009 წლის 25 მაისის დიაგნოზი, ხელს აწერს ექიმი: Nick Marshall. პაციენტ Logan Bruce-ს უტარდებოდა 2 თვიანი რეაბილიტაციის კურსი, რომელიც იმყოფებოდა დაკვირვებაში. პაციენტს სახეზე აქვს პიროვნების გაორების ნიშანები, თუმცა მცირე ფორმებში. ეს ყველაფერი გამოწვეული შეიძლება იქნეს მამის სიკვდილის შედეგად. ამ მოვლენის დროს მას მიადგა უდიდესი ფსიქოლოგიური ტრამვა, რა დროსაც მას დაემართა პიროვნების გაორება. იგივე „დისპოზიციური აშლილობა“ განათლება როდესაც Logan გადავიდა San Andreas შტატის მიდამოებში იგი გახლდათ 21 წლის და მოწვევა მიიღო ჯარიდან სადაც გახდა ვიცე გენერალი წარმატებით მსახურებოდა იგი გაეცნო მრავალი იარაღის სახეობას ეს იქნება Ak47,Sniper,Special Rifle,Carabine Rifle CombatMG თუ სხვა ნებისმიერი რამ. მან კარგად შეითავსა ჯარის მოვალეობები რამაც გამოიწვია მისი დაწინაურება ჯარში და როდესაც მან აიღო სამხედრო ბილეთი იგი წარმატებით ჩაირიცა პოლიციაში - ში სადაც ტარდებოა საგანმანათლებლო კურსები, რომელშიც თავს იჩენდა მისი ბეჯითობით. მას ძალზედ შეუყვარდა თავისი საქმიანობა და ბოლომდე მიჰყვება მას რაც საკმაოდ წარმატებულად გამოზდის მან მიაღწია შესაბამის მაღალი წოდება თუმცა ბოლო წლებში მან დაიწყო ქრთამის აღება იმათგან ვისაც აკავებდა ასევე მას შეგროვებული ჰქონდა არალეგალური ნივთები რომელსაც შავ ბაზარზე ჰყიდდა, ასევე ხშირად როდესაც მას დამნაშავეები ციხეში გადაჰყავდა დაკითხვის დროს მათ ძალიან მკაცრად ექცეოდა და ამით ავლენდა მის უხეშობას, რადგან თითოეული საქმის გახსნა მის პრემიაზე აისახებოდა. ასევე მან დაიწყო არალეგალური იარაღის მალულად ტარება და ბოლოს შეიარაღებულ ძარცვასა და გატაცებაშიც მიუძღვოდა წვლილი. მაგრამ მალევე მასზე იეჭვეს და მას მძიმე ფსიქოლოგიური წნეხის ატანა მოუწია, მაგრამ მაინც ვერაფერი დაუდასტურეს ამიტომ გაუშვეს.ამის შემდეგ დაიწყო მან მეტად უხეში საუბარი უბროსებთან.ამ ყველაფერმა მას დიდი გამოცდილება და გავლენა მისცა, ასევთქვათ ასწავლა საქმე. არმიაში გატარებული დრო [LS ARMY] სამშობლოში დაბრუნებულმა Logan-ამ სრულიად მოულოდნელი გადაწყვეტილება მიიღო და ლოს სანტოსის ფლოტს შეუერთდა . 26 წლისა ის ვიეტნამში სამშვიდობო ოპერაციაზე გაგზავნეს !ვიეტნამში ლოგანის ნარჩევ ასეულთან ერთად გაგზავნეს . ვარჯიშის პროცესში ის ეუფლებოდა იარაღის და დანების ხმარებას . დაოსტატდა კარატეში და საბოლოოდ ჩავიდა დანიშნულების ადგილას 6თვიანი მუდმივი ტრენინგის შემდეგ . 3 თვის მანძილზე ასეული ოცეულამდე შემცირდა მაგრამ ლოგანი გადარჩენას მაინც ახერხებდა . საბოლოოდ ამ ოცეულმაც ვერ შეძლო ვიეტნამელებისგან გაქცევა და ტყვედ ჩავარდნენ . ჯარისკაცებიდან მხოლოდ ერთი შეძლებდა გადარჩენას , ერთადერთი გზა კი ხელჩართულ ბრძოლაში თანამებრძოლის დამარცხება იყო , ეს ბრძოლა კი ვიწრო ხიდზე იმართებოდა , ქვეშ კი გველებით სავსე ორმო ელოდებოდათ . მისი ბრძოლა იმაზე ადრე შედგა ვიდრე ეს უნდა მომხდარიყო : მან მეგობარი ჩაანაცვლა და იმ კაპიტანთან ავიდა საბრძოლველად რომელიც სწორედ მას ადანაშაულებდა ტყვედ ჩავარდნაში . ბრძოლა უკვე დასასრულისკენ მიდოდა ; ლოგანამ შეძლო და მოწინააღმდეგე გადაგდების პირას მიიყვანა , კაპიტანი უკვე სიცოცხლეს ხელებით ებღაუჭებოდა როცა მათ საშველად რაზმი მოვიდა . სწორედ ამ დროს კაპიტანმა ისტერიული ყვირილი ატეხა : ამომიყვანეო . ლოგან-ს პასუხი კი სრულიად ლოგიკური აღმოჩნდა ; მან ხელმძღვანელისადმი დანდობა არ გამოიჩინა : ბოლო ხმაზე იღრიალა No Mercy! გადააგდო და მოულოდნელად გიჟივით ხარხარი დაიწყო , მაგრამ მალე დაწყნარდა და ხიდიდან ჩამოვიდა . სროლის ხმაში მისი სიცილი არავის გაუგია და ფსიქიატრიულსაც გადაურჩა . ტყვედ ჩავარდნამდე 2 დღით ადრე მან მიიღო ცნობა შეყვარებულის დაღუპვის შესახებ , რამაც მასზე ძალიან ძიერად იმოქმედა და უდიდესი ალბათობით სწორედ ამან მიიყვანა ის გაგიჟებამდე . სამშობლოში დაბრუნებულმა Logan-ამ სრულიად მოულოდნელი გადაწყვეტილება მიიღო და ლოს სანტოსის ფლოტს შეუერთდა. 26 წლისა ის ვიეტნამში სამშვიდობო ოპერაციაზე გაგზავნეს! პოლიცის დეპარტამენტში კარიერა პოლიციის ფორმის მორგებამდე რამდენიმე თვით ადრე ის უკვე ხვდებოდა რომ ჩამოყალიბებული ფსიქოფატი იყო და მიზნად ჰქონდა კრიმინალისადმი დაუნობლობა გამოეჩინა . 2003 წლიდან ის აქტიურად კითხულობდა Death Note-ის მანგას და უფრო უღრმავდებოდა სურვილი გაენადგურებინა კრიმინალები .ერთერთ საგამოძიებო ოპერაციაზე მან მოულოდნელად სერიულ მკვლელს მიაკვლია , მასთან ხელჩართულ ბრძოლაში მხარზე დანით ჭრილობა მიიღო , სწორედ ამ დროს კონტროლი დაკარგა : კარატის გამოყენებით თავდამსხმელი გათიშა . იმავე ღამით კი მისი წამებით დაკავდა . მკვლელი შიშისგან თოვლივით თეთრი იყო , ტკივილისგან ბოლო ხმაზე ღრიალებდა და დანდობას ითხოვდა , მაგრამ No Mercy იდეოლოგიის მიმდევარმა ლოგან-ამ თავის მორალს არ ურალატა და დამნაშავე ჩილიადის მთაზე აიყვანა , აქედან კი დააგორა . დეპარტამენტში დაბრუნებამდე რამდენიმე თვითდაზიანება მიიყენა და ოქმში შეთხზა ისტორია რომ დამნაშავე მას თავს დაესხა და მოკვლა დაუპირა , ბრძოლა ჩილიადზე გაიმართა და მან გადარჩენა მოახერხა , მაგრამ მკვლელი დაიღუპა რამაც მას გული დასწყვიტა რადგან ყველა სიცოცხლეს აფასებდა . მოწმის არყოლამ და რეპუტაციამ მაღალჩინოსნები დაარწმუნა ამ ისტორიის სიმართლეში და საქმე განაგრძო . 40 წლისამ ფედერალური ბიუროსგან მიიღო შეთავაზება მისი მიღვების დამსახურებით , რასაც იგი ამაყად დასთანხმდა . გამოძიების ფედერალური ბიურო [F.B.I] ფედერალურ ბიუროში მუშაობისას ის შანსს არ უშვებდა ხელიდან დაუნდობლობა გამოეჩინა კრიმინალებისადმი , გინდ აყვანისას , გინდ დაკითხვისას . მისი მეთოდები საკმაოდ ეფექტური იყო რის გამოც ხელმძღვანელობა ამაზე თვალს ხუჭავდა , თავად კი ყველა საქმეს ისე აწყობდა რომ დანაშაული ერთადერთ გამოსავლად გამოჰყავდა და სამართლებრივ პასუხისმგებლობას თავს აღწევდა. იაპონურ იაკუძაზე ჩატარებული სპეც ოპერაციისას მან 50ზე მეტი მაფიოზი სიცოცხლეს დაუნდობლად გამოასალმა, დაკითხვების სერიისას კი ბევრად მეტი სასტიკად აწამა. 47 წლისამ მან პოსტი დატოვა და ყველასდა მოულოდნელად თეთრ სახლში პრემიერ მინისტრის პოსტი დაიკავა. თეთრი სახლი არავინ ელოდა მაგრამ ლოგან-ამ სულ სხვა იდეოლოგიის გატარება დაიწყო და არაერთი კანონი მიიღო რაც დამნაშავეებისადმი ლმობიერებას ხოლო დანაშაულისადმი ნულოვან ტოლერანტობას მოიცავდა , გაამკაცრა ნარკოპოლიტიკა და რუსეთთან ურთიერთობა გამოასწორა . ის სულ სხვა ადამიანი იყო . მისი ნათესავი ფსიქოლოგ-ფსიქიატრი იყო და სთხოვა რომ შემოწმება გაევლო , სწორედ ამ შემოწმებამ დაადგინა რომ ლოგან-ს პიროვნების გაორება ჰქონდა : პირველი მე იყო გენიოსი და ლმობიერი პერსონა , მეორე კი ფსიქოპატი და სისხლმოწყურებული ასევე გენიოსი მონსტრი , მაგრამ ეს დასკვნა მათ საიდუმლოდ შეინახეს . თვენახევრის შემდეგ კი მისი ნათესავი უკვალოდ გაუჩინარდა , აშკარად ის ლოგან-ამ მოკლა . ამის შემდეგ მან პრემიერის პოსტის ბოროტი გამოყენება დაიწყო : დიდი თანხების სანაცვლოდ მასონებს სახელმწიფო ინფორმაციას აწვდიდა , პარალელურად კი ღამღამობით არცთუ ხშირად მხეცურად ხოცავდა დანაშაულში მხილებულ ხალხს . დღეს ის კრიმინალთან აქტიურ ურთიერთობაშია და პარალელურად მას ანადგურებს .ახასიათებს უხეში და შეურაცხმყოფელი საუბარი ყველასადმი . ახლანდელი დრო ჯორჯიის ქვეყანაში გადმოსახლების შემდეგ Logan - ამ გადაწყვიტა ამჯერად არა კრიმინალურ საქმესთვის მოეკიდა ხელი არამედ კანონ დამცველი გამხდარიყო მაგრამ მისი ცუდი და ბოროტულმა ქცევებმა აქაც იჩინა თავი. ცემა,სხვა ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ძალადობა – Logan-ს მხრიდან არასათანადოდ მოპყრობის ეს ჩამონათვალია „ჯორჯიის იურისტთა ასოციაციის“ 2019 წლის ანგარიშში მოხვდა. ორგანიზაციამ მის წარმოებაში არსებული 10 საქმე განიხილა და არასათანადო მოპყრობის კონკრეტული ფორმები გამოავლინა. თუმცა პოლიციელს ბრალი მხოლოდ ერთ შემთხვევაში წარუდგინეს. 10-დან 1 საქმეზე კი გამოძიება არა წამების, არამედ უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენების მუხლით დაიწყო. ის რომ საქმე ორი წლის შემდეგაც გამოუძიებელია და ქალი ამ დრომდე დაზარალებულად ცნობილი არ არის, კითხვებს აჩენს ქალთა უფლებებზე მომუშავე ორგანიზაციებშიც. მათთვის აბორტის იძულება კანონდარღვევაა, მოძალადის დაუსჯელობა კი დანაშაულის წახალისება. თავად დაზარალებულს საუბარი არ სურს და სამართლებრივი ბრძოლის გაგრძელებას გეგმავს. მშობლების შესახებ დედა დაიბადა 1950 წლის 1 ოქტომბერს ქალაქ New_York-ში . როცა ის 4 წლის იყო, გარდაიცვალა მისი მამა და დედა სამი შვილითურთ გადავიდა საცხოვრებლად დალასის გარეუბანში. მიუხედავად სიღარიბისა, Angel სკოლაში კარგად სწავლობდა, განსაკუთრებით ლიტერატურას. 1966 წლის 25 სექტემბერს 16 წლის პატარა Angel (სიმაღლე 150 სმ, იწონიდა 41 კგ-ს) ცოლად გაყვა Phillip Bruce-ს . 1967 წელს დაიწყო ოფიციანტად მუშაობა კაფე ”hell”-ში აღმოსავლეთ დალასში. მეუღლე კვირების მანძილზე უჩინარდებოდა, ამიტომაც 1969 წელს ისინი გაცილდნენ ერთმანეთს, თუმცა ოფიციალურად არ განქორწინებულან და ბონიც სიკვდილამდე ატარებდა საქორწინო ბეჭედს. მამა დაიბადა 1949 წლის 24 მარტს, ქალაქ მარატოში. ის იყო მე-5 შვილი ღარიბი ფერმერების ოჯახში. 16 წლისამ მიატოვა სკოლა და დაიწყო მუშაობა, თუმცა ფეხი ვერსად მოიკიდა. ის გატაცებულია ავტომობილებით და 1966 წელს პირველად ხვდება ციხეში ავტომობილის მოპარვის გამო. 1970 წელს ხვდება Angel-ს. ამავე წელს ქურდობისა და შეიარაღებული თავდასხმისთვის ასამართლებენ Jack-ს და მის ძმას, ბაკს. Jack-ს მიუსჯიან ორ, ხოლო ბაკს - 4 წელს. ბაკს იმავე წელს ათავისუფლებენ ”კარგი ყოფა-ქცევის” გამო, ხოლო jack ახერხებს ორ პატიმართან ერთად გაპარვას. გაქცევა, სავარაუდოდ, ბაკის ორგანიზებული იყო, ხოლო Angel ასრულებდა შუამავლის როლს, მან გადასცა იარაღი ციხეში მყოფ Jack-ს . ერთი კვირის შემდეგ მას კვლავ აპატიმრებენ მიდლთაუნში (ოჰაიო), მიუსჯიან 14 წელს და გადაჰყავთ ჰანსტვილის ციხეში (ტეხასი). რეზულტატი : 1) უხეშად მოპყრობა / საუბარი (სერვერის წესების დაცვით). 2) შეუძლია გაუძლოს მძიმე ფიზიკურ წნეხს. 3) Badcop 1v2. 4) დეპარტამენტ/ფრაქციის რაციაში უხეშად საუბარი (სერვერის წესების დაცვით). 5) მუქარა (სერვერის წესების დაცვის). 6) დიპლომატიური ხელშეუხებლობა. 7) დაკითხვა არაფორმალურ გარემოში. ? დაყადაღება. 9) ქრთამის აღება. 10) ძებნილების წამება დაკითხვისას.

"© Magellanic Corporation" აუტობიოგრაფია გამოძიების მაგელანი (M.A.G) არის შეერთებული შტატების შიდა სადაზვერვო და უსაფრთხოების სამსახური და მისი ძირითადი ფედერალური სამართალდამცავი სააგენტო. შეერთებული შტატების იუსტიციის დეპარტამენტის იურისდიქციის ქვეშ მოქმედი M.A.G ასევე არის აშშ-ს სადაზვერვო საზოგადოების წევრი და ექვემდებარება როგორც გენერალურ პროკურორს, ასევე ეროვნული დაზვერვის დირექტორს. აშშ-ის წამყვანი ანტიტერორისტული, კონტრდაზვერვისა და კრიმინალური საგამოძიებო ორგანიზაცია M.A.G-ს აქვს იურისდიქცია ფედერალური დანაშაულის 200-ზე მეტი კატეგორიის დარღვევაზე. მიუხედავად იმისა, რომ MAG-ის მრავალი ფუნქცია უნიკალურია, მისი საქმიანობა ეროვნული უსაფრთხოების მხარდასაჭერად შედარებულია ბრიტანული MI5-ისა და NCA-ის ფუნქციებთან; ახალი ზელანდიის GCSB და რუსეთის FSB. ცენტრალური სადაზვერვო სააგენტოსგან (CIA)გან განსხვავებით, რომელსაც არ გააჩნია სამართალდამცავი ორგანო და ორიენტირებულია დაზვერვის შეგროვებაზე საზღვარგარეთ, MAG არის ძირითადად შიდა სააგენტო, რომელიც ინახავს 56 საველე ოფისს შეერთებული შტატების დიდ ქალაქებში და 400-ზე მეტი რეზიდენტი სააგენტო. პატარა ქალაქები და ტერიტორიები ქვეყნის მასშტაბით. MAG-ს საველე ოფისში, MAG-ის უმაღლესი დონის ოფიცერი ერთდროულად ემსახურება ეროვნული დაზვერვის დირექტორის წარმომადგენელს. მიუხედავად მისი შიდა ფოკუსისა, MAG ასევე ინარჩუნებს მნიშვნელოვან საერთაშორისო კვალს, ფუნქციონირებს 60 იურიდიული ატაშეს (LEGAT) ოფისს და 15 ქვეოფისს აშშ-ს საელჩოებსა და საკონსულოებში მთელს მსოფლიოში. ეს საგარეო ოფისები ძირითადად არსებობს უცხოური უსაფრთხოების სამსახურებთან კოორდინაციის მიზნით და ჩვეულებრივ არ ატარებენ ცალმხრივ ოპერაციებს მასპინძელ ქვეყნებში. MAG-ს შეუძლია და ზოგჯერ ახორციელებს საიდუმლო საქმიანობას საზღვარგარეთ, ისევე, როგორც CIA-ს აქვს შეზღუდული შიდა ფუნქცია; ეს აქტივობები ზოგადად საჭიროებს კოორდინაციას სამთავრობო უწყებებს შორის. MAG დაარსდა 1908 წელს, როგორც გამოძიების ბიურო, მოკლედ BOI ან BI. მისი სახელი შეიცვალა გამოძიების მაგელანად (MAG) 1935 წელს. MAG-ის შტაბ-ბინა არის ჯ. ედგარ ჰუვერის შენობა ვაშინგტონში, MAG-ს აქვს 10 ტოპ კრიმინალის სია. Magellanic დაფუძვნებულია ერთერთი წარჩინებული კადრის Ricardo Thompson-ის მიერ. უფლებები 1. დამოუკიდებლობა: M.A.G მოქმედებს გუბერნატორისა და სხვა სახელმწიფო მოხელეებისგან დამოუკიდებლად, რაც ორგანიზაციას საშუალებას აძლევს იმოქმედოს სწრაფად და გადამწყვეტად მუქარის საპასუხოდ, პოლიტიკური ჩარევის შეფერხების გარეშე. 2. სპეციალური უფლებამოსილებები: როგორც სპეციალიზებულ სააგენტოს, M.A.G-ს შეიძლება ჰქონდეს სპეციალური უფლებამოსილებები, რომლებიც საშუალებას აძლევს მას განახორციელოს ოპერაციები, რომლებიც შეუძლებელი იქნება სხვა სამართალდამცავი ორგანოებისთვის. 1)როდესაც ვსაუბრობთ სპეციალურ ავტორიტეტებზე M.A.G-ის კონტექსტში, ჩვენ ვგულისხმობთ იმ კონკრეტულ უფლებამოსილებებსა და შესაძლებლობებს, რომლებიც ორგანიზაციას გააჩნია, რომლებიც, როგორც წესი, არ არის ხელმისაწვდომი სხვა სამართალდამცავი უწყებებისთვის. ეს სპეციალური უფლებამოსილებები შეიძლება შეიცავდეს ისეთ რამეებს, როგორიცაა: 2)მეთვალყურეობის ჩატარების უფლებამოსილება: M.A.G შეიძლება იყოს უფლებამოსილი, განახორციელოს მეთვალყურეობა იმ პირებზე ან ჯგუფებზე, რომლებიც ეჭვმიტანილია სახელმწიფოსთვის საფრთხის შემცველობაში. ეს შეიძლება მოიცავდეს მოსმენას, ინტერნეტის აქტივობის მონიტორინგს და თვალთვალის სხვა ფორმებს. 3)ფარული ოპერაციების ჩატარების უფლებამოსილება: M.A.G-ს შეიძლება ჰქონდეს უფლება განახორციელოს ფარული ოპერაციები, როგორიცაა ტერორისტულ ორგანიზაციებში ან კრიმინალურ ქსელებში შეღწევა, დაზვერვის შეგროვება და საქმიანობის ჩაშლა. 4)საიდუმლო ინფორმაციაზე წვდომა: M.A.G-ს შეიძლება ჰქონდეს წვდომა საიდუმლო ინფორმაციაზე, რომელიც მიუწვდომელია სხვა სამართალდამცავი ორგანოებისთვის, რაც ორგანიზაციას საშუალებას აძლევს უკეთ გაიგოს პოტენციური საფრთხეები და რეაგირება მოახდინოს შესაბამისად. 3. ძალის გამოყენება: M.A.G-პერსონალს შეიძლება ჰქონდეს უფლება გამოიყენოს ძალა გარკვეულ სიტუაციებში, როგორიცაა კონტრტერორისტული ოპერაციების დროს ან თავდაცვის დროს.

პირადი ფოტო: სახელი, გვარი: Ricardo Thompson ასაკი: 56 წლის დაბადების თარიღი: 29.08.1966 დაბადების ადგილი: Spain,Valencia სქესი: მამრობითი. ოჯახური მდგომარეობა: დასაოჯახებელი. დედა: Alicia Diaz მამა: Jose Thomspson სიმაღლე: 184 სმ. თმისფერი: შავგრემანი თვალისფერი: ყავისფერი. წონა: 83 კგ. კანის ფერი: თეთრი. განათლება: ეკონომიკისა და ბიზნესის ფაკულტეტი. საცხოვრებელი ადგილი: USA, San Andreas-ის შტატი. დაბადება: რიკარდოს მშობლებმა ერთმანეთი ქალაქ ვალენსის რესტორანში გაიცნეს, დედა რესტორანში მზარეულად მუშაობდა მამა სამართალდამცავი გალხდათ. ისინი დიდი ხსნია განვალობში იყვნენ სერიოზულურთერთობაში მარა დადგა დრო რომ Jose-ს Alicia ცოლად მოეყვანა. ხელისთხოვნის შემდეგ მალევე შედგა ქორწილი და ქორწილიდა 1 წლის და 3 თვის შემდეგ Alicia დაორსულად 8 თვის შემდეგ კი გაუჩნდათ ვაჟი რიკარდოს, მამა რიკარდოზე დიდი იმედებს ამყარებდა და სურვილი ქონდა რო მისი ვაჟს მისი საქმიანობა გაეგრძელებინა. არ უნდოდა რომ, ქუჩაში დამდგარიყო და კანონის წინამღდეგ წაასულიყო. Jose მის ვაჟს ბავშვობიდან ასწავლიდა ყველფერს რაც სამომავლოდ გამოადგებოდა. ბავშვობა: რიკარდოს ბავშვობის პერიოდი მარტივი არ ყოფილა, მის ოჯახს დიდი ნაბიჯის გადადგმა მოუწია. Jose-ს კარირული წინსვლისთვის ოჯახს მოუწია ქალაქ: ვალენსიდან წასვლა, ისნი დასახლდნენ Los Santos-ში. მათ თავიდან მოუწიათ ნაქირავებში ცხვორება. მაგრამ მამამ მალევე შეძლო და, ოჯახისთვის შეიძინა მათი პირადი საცხოვრებელი ადგილი. Los Santos-ში ცხვორების პერიოდში მამა კვლავ აგრძელებდა მის საქმიანობას და იცავდა კანონს იგი მუშაობდა Los Santos Police Departament-ში. ხოლო რიკარდოს დედამ Alicia-მ ისევ დაიწყო მუშაობა Los Santos-ში მდებარე ერთ-ერთ რესტორანში მზარეულად. 1970 15 სექტემბერს როდესაც რიკარდო 3 წლის იყო, მისი დედა Alicia დაორსულდა მეორე ბავშვზე, ხოლო 1999 წლის 23 აპრილს Alicia-ს დაეწყო მშობიარობა და ეყოლათ ქალიშვილი რომელსად დარქვეს Lola. ამის მერე 4 თვეში, რიკარდოს და ლოლას დედა გახდა ცუდად, საკმაოდ დამძიმდა და ამ ყველაფერმა გამოიწვია მისი გარდაცვალება, Alica 1970 წლის 30 აგვისტოს გარდაიცვალა რიკარდოს დაბადებისდღის მომდევნო დღეს. ის 1971 წლის 2 სექტმებრეს მიწას მიაბარეს. ამის შემდეგ რიკარდოს ბავშვობა ძაან გართულდა 4 წლის ასაკიდა მოუწია ეზრუნა მის დაზე და მამამის გვერდში დადგომოდა. ფინანსურად ოჯახი უკან და უკან მოდიოდა Jose-მ არ იცოდა რა ექნა უჭირდა ოჯახის შენარჩუნება იგი მომენტებში ფიქრობდა რომ მისი მცირეწლოვანი ქალიშვილი Lola თავშესაფარისთვის გადაეცა. მაგრამ მან ამ ყველაფრიდან თავის გამოძრომა შეძლო ამაში დაეხმარა მისი ცოლის და ჯენიფერი. იგი ვალენსიდან 1972 წელს ჩამოვიდა რიკარდო ამ დროს უკვე 5 წლის იყო ხოლო მისი პატარა და ლოლას 2 წელი უსრულდებოდა. რიკარდოს მამასაც მოეხსნა ბევრი დატვირთვა და ჯენიფერის დახმარებით ოჯახი დალაგა. მაგრამ გადის დრო და 1975 წლის 7 მაის როდესაც რიკარდო სკოლიდან დაბრუნდა სახლში ოფიცრები დახვდნენ, მას მისთვის ძალიან ცუდი ამბავი აცნობეს. რიკარდოს მამა Jose მის ქალიშვილთან ლოლასთან და მისი ცოლის დასთან ჯენიფერთან ერთად მანქანში იჯდნენ. როდესაც შუქნიშანთან გაჩერდა Jose-მ მოკრა თვალი როგორ აყაჩაღებდნენ შვილიან ქალბატონს იმ დროისთვის Los Santos-ში განთქმული განგსტერები 48 Street Gang. Jose გადავიდა მანქანიდა ქალბატონის დასახმარებლად და კანონის აღსასრულებლად მაგრამ მას მანქანის კარების დაკეტვაც არ დააცადეს მის გულმკერდზე დამაგრებული ჯეტონის დანახვისასვე შუბლში ტყვია ესროლეს და მანქანაში ჩაუცხრილეს რიკარდოს მისი დეიდა ჯენიფერი და მისი უმცროის და ლოლა. რიკარდო მარტო დარჩა 7 წლის ასაკში არ იცოდა რა გაეკეთებინა კანონმა და სასამართლომ იგი ის თავშესაფარში გაუშვა და შეპირდნენ რო ოჯახს მოუძებნიდნენ მაგრამ გადიოდა წლები 1982 წელს როცა რიკარდო 16 წლის გახდა თავშესაფარი დატოვა და დაიწყო დამოუკიდებლად ცხოვრება რიკარდომ იქირავა ბინა და მისი მამაის დანატოვარი თხოვნის შესრულება დაიწყო მოგეხსენაბთ რიკარდოს მამას Jose-ს უნდოდა რომ შტატის აკადემიას შეერთებოდა მისი შვილი. სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა რიკარდომ აკადემიის დამტავრება. კარიერა: გავიდა წლები რიკარდო უკვე 20 წლის გახდა, და მოვიდა ის დრო როცა ჯარის და აკადემის დამთავრების შემდეგ, Los Santos Police Departament-ში მამამისის სახელის დახმარებით მალევე დაიწყო მუშაობა Cadet-ის წოდებით. მას პარკინგის მოწესრიგება ევალებოდა და მის სამუშაოს პირნათლად ასრულებდა. მოქალაქეების მიმართ ზრდილობით არ გამოირჩეოდა,, იგი ყველას გვერდში ედგა ყოფილა მომენტები რო ღამის ცვალში თვითონ დარჩენილა რადგან მის თანამშრმელს ოჯახთან მეტი დრო გაეტარებინა. რიკარდო სერიოზულ ურთერთობაზე არ ფიქრობდა გოგოსთან ურთიერთობაშიც კი არ შედიოდა მას მხოლდ თავში ერთი ფიქრი უტრიალებდა. როგორ ეპოვა ის ხალხი ვინც მისი ოჯახი დანგრია ვინც ოჯახის წევრები დაუხოცა. არ იმჩნევდაა მაგრამ ეს ფიქრები მას ტანჯავდა, იგი ამის გამო მომენტებში საკმაოდ აგრესიული იყო. როდესაც მას სამუშაო სათები არ ქონდა, ღამის სათებში ქალაქში იყენებდა იმას რომ Police Departament-ის თანამშრომელი იყო და იმ ადგილზე სადაც ოჯახის წევრები დაუხოცეს, ვინც გაივლიდა მივიდოდა და საკმაოდ უხეშად ექცეოდა უწყობდა ეგრედ წოდებულ *ქუჩურ დაკითხვას* ყველაფერს იყო წამსვლელი ოღნდ მცირედი ინფორმაცია მიეღო იმათზე ვინც ეს ყველაფერი ჩაიდინა. გავიდა 2 წელი, იგი 22 წლის ასაკში გახდა დეტეკტივი. და ამან ხელი შეუწყო მის ძრახვებს. მის გარშემო მომხდარმა ამბებმა საკმაოდ დაძაბა, ფსიქოლოგიურად დასუსტა, იგი უფრო აგრესიული გახდა, ყველაფერს აკეთებდა რო ინფრომაცია მიეღო. იმ ქუჩაზე მყოფ ხალხს სადაც მისი მშობლები დახოცეს უხეშად ექცეოდა. ზრდილობით მათ მიმართ არ გამოიხატებოდა, ხშირი იყო მუქარებიც, ვითომ მშივიდი სახის მქონე პიროვნების შიგნით საერთოდ სხვა ვინმე იმალებოდა. ხშირი ყოფილა მომენტები რომ ინფომრაცის გამოძალვის დროს მოქალაქეს სასტიკად გასწორებია, მაგრამ ის მაინც ძვრებოდა ამ ყველაფრიდან. იგი კრიმინალთან ხშირად იჭერდა კავშირს, ამას თანავე იგი გახდა რასისტი არ მოსწონდა შავკანიანები. შავკანიანების მიმართ სიძულვილი მაშინ გაუჩნდა როდესაც გაიგო რო მისი ოჯახის მკვლელები შავკანიანები იყვნენ. იგი შავკანიანების მიმართ უფრო დიდი აგრესით გამოირჩეოდა და ხშირად ფიზიკურადაც უსწორდებოდა. რიკარდო ამჟამად ნაქირავებში ცხოვრობს, ყავს პირადი ტრანსპორტი დღემდე არის Police Departament-ის დეტექტივი მის სახელზე 134 საქმე არის გახსნილი, რაც ერთ-ერთ საუკეთესო შედეგია. იგი დღემდე ცდილობს იპოვოს მისი ოჯახის მკვლელები და გაუსწრდეს სასტიკად ისე როგორც მის ოჯახის წევრებს გაუსწორდნენ. მას სულ დაქვს მანქანით მამამისი დატოვებული რევულვერი, იგი მის გამოყნებას მას შემდეგ აპირებს რაც მისი ოჯახის მკვლელებს იპოვის. რეზულტატი: 1) უხეშად საუბარი და მოპყრობა (სერვერის წესების დაცვით)(BADCOP 1vs2) 2) დეპარტამენტ/ფრაქციის რაციაში უხეშად საუბარი. 3) ძებნილების წამება დაკითხვისას (სერვერის წესების დაცვით). 4) ძებნილებისთვის ფულის გამოძალვა (სერვერის წესების დაცვით). 5) მუქარა (სერვერის წესების დაცვის) 6) დიპლომატიური ხელშეუხებლობა. 7) დაკითხვა არაფორმალურ გარემოში. ? ფსიქიკურად არაჯანსაღი/ფეთქებადი ხასიათი.

პირადი ფოტო: სახელი, გვარი: Ricardo Thompson ასაკი: 56 წლის დაბადების თარიღი: 29.08.1966 დაბადების ადგილი: Spain,Valencia სქესი: მამრობითი. ოჯახური მდგომარეობა: დასაოჯახებელი. დედა: Alicia Diaz მამა: Jose Thomspson სიმაღლე: 184 სმ. თმისფერი: შავგრემანი თვალისფერი: ყავისფერი. წონა: 83 კგ. კანის ფერი: თეთრი. განათლება: ეკონომიკისა და ბიზნესის ფაკულტეტი. საცხოვრებელი ადგილი: USA, San Andreas-ის შტატი. დაბადება: რიკარდოს მშობლებმა ერთმანეთი ქალაქ ვალენსის რესტორანში გაიცნეს, დედა რესტორანში მზარეულად მუშაობდა მამა სამართალდამცავი გალხდათ. ისინი დიდი ხსნია განვალობში იყვნენ სერიოზულურთერთობაში მარა დადგა დრო რომ Jose-ს Alicia ცოლად მოეყვანა. ხელისთხოვნის შემდეგ მალევე შედგა ქორწილი და ქორწილიდა 1 წლის და 3 თვის შემდეგ Alicia დაორსულად 8 თვის შემდეგ კი გაუჩნდათ ვაჟი რიკარდოს, მამა რიკარდოზე დიდი იმედებს ამყარებდა და სურვილი ქონდა რო მისი ვაჟს მისი საქმიანობა გაეგრძელებინა. არ უნდოდა რომ, ქუჩაში დამდგარიყო და კანონის წინამღდეგ წაასულიყო. Jose მის ვაჟს ბავშვობიდან ასწავლიდა ყველფერს რაც სამომავლოდ გამოადგებოდა. ბავშვობა: რიკარდოს ბავშვობის პერიოდი მარტივი არ ყოფილა, მის ოჯახს დიდი ნაბიჯის გადადგმა მოუწია. Jose-ს კარირული წინსვლისთვის ოჯახს მოუწია ქალაქ: ვალენსიდან წასვლა, ისნი დასახლდნენ Los Santos-ში. მათ თავიდან მოუწიათ ნაქირავებში ცხვორება. მაგრამ მამამ მალევე შეძლო და, ოჯახისთვის შეიძინა მათი პირადი საცხოვრებელი ადგილი. Los Santos-ში ცხვორების პერიოდში მამა კვლავ აგრძელებდა მის საქმიანობას და იცავდა კანონს იგი მუშაობდა Los Santos Police Departament-ში. ხოლო რიკარდოს დედამ Alicia-მ ისევ დაიწყო მუშაობა Los Santos-ში მდებარე ერთ-ერთ რესტორანში მზარეულად. 1970 15 სექტემბერს როდესაც რიკარდო 3 წლის იყო, მისი დედა Alicia დაორსულდა მეორე ბავშვზე, ხოლო 1999 წლის 23 აპრილს Alicia-ს დაეწყო მშობიარობა და ეყოლათ ქალიშვილი რომელსად დარქვეს Lola. ამის მერე 4 თვეში, რიკარდოს და ლოლას დედა გახდა ცუდად, საკმაოდ დამძიმდა და ამ ყველაფერმა გამოიწვია მისი გარდაცვალება, Alica 1970 წლის 30 აგვისტოს გარდაიცვალა რიკარდოს დაბადებისდღის მომდევნო დღეს. ის 1971 წლის 2 სექტმებრეს მიწას მიაბარეს. ამის შემდეგ რიკარდოს ბავშვობა ძაან გართულდა 4 წლის ასაკიდა მოუწია ეზრუნა მის დაზე და მამამის გვერდში დადგომოდა. ფინანსურად ოჯახი უკან და უკან მოდიოდა Jose-მ არ იცოდა რა ექნა უჭირდა ოჯახის შენარჩუნება იგი მომენტებში ფიქრობდა რომ მისი მცირეწლოვანი ქალიშვილი Lola თავშესაფარისთვის გადაეცა. მაგრამ მან ამ ყველაფრიდან თავის გამოძრომა შეძლო ამაში დაეხმარა მისი ცოლის და ჯენიფერი. იგი ვალენსიდან 1972 წელს ჩამოვიდა რიკარდო ამ დროს უკვე 5 წლის იყო ხოლო მისი პატარა და ლოლას 2 წელი უსრულდებოდა. რიკარდოს მამასაც მოეხსნა ბევრი დატვირთვა და ჯენიფერის დახმარებით ოჯახი დალაგა. მაგრამ გადის დრო და 1975 წლის 7 მაის როდესაც რიკარდო სკოლიდან დაბრუნდა სახლში ოფიცრები დახვდნენ, მას მისთვის ძალიან ცუდი ამბავი აცნობეს. რიკარდოს მამა Jose მის ქალიშვილთან ლოლასთან და მისი ცოლის დასთან ჯენიფერთან ერთად მანქანში იჯდნენ. როდესაც შუქნიშანთან გაჩერდა Jose-მ მოკრა თვალი როგორ აყაჩაღებდნენ შვილიან ქალბატონს იმ დროისთვის Los Santos-ში განთქმული განგსტერები 48 Street Gang. Jose გადავიდა მანქანიდა ქალბატონის დასახმარებლად და კანონის აღსასრულებლად მაგრამ მას მანქანის კარების დაკეტვაც არ დააცადეს მის გულმკერდზე დამაგრებული ჯეტონის დანახვისასვე შუბლში ტყვია ესროლეს და მანქანაში ჩაუცხრილეს რიკარდოს მისი დეიდა ჯენიფერი და მისი უმცროის და ლოლა. რიკარდო მარტო დარჩა 7 წლის ასაკში არ იცოდა რა გაეკეთებინა კანონმა და სასამართლომ იგი ის თავშესაფარში გაუშვა და შეპირდნენ რო ოჯახს მოუძებნიდნენ მაგრამ გადიოდა წლები 1982 წელს როცა რიკარდო 16 წლის გახდა თავშესაფარი დატოვა და დაიწყო დამოუკიდებლად ცხოვრება რიკარდომ იქირავა ბინა და მისი მამაის დანატოვარი თხოვნის შესრულება დაიწყო მოგეხსენაბთ რიკარდოს მამას Jose-ს უნდოდა რომ შტატის აკადემიას შეერთებოდა მისი შვილი. სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა რიკარდომ აკადემიის დამტავრება. კარიერა: გავიდა წლები რიკარდო უკვე 20 წლის გახდა, და მოვიდა ის დრო როცა ჯარის და აკადემის დამთავრების შემდეგ, Los Santos Police Departament-ში მამამისის სახელის დახმარებით მალევე დაიწყო მუშაობა Cadet-ის წოდებით. მას პარკინგის მოწესრიგება ევალებოდა და მის სამუშაოს პირნათლად ასრულებდა. მოქალაქეების მიმართ ზრდილობით არ გამოირჩეოდა,, იგი ყველას გვერდში ედგა ყოფილა მომენტები რო ღამის ცვალში თვითონ დარჩენილა რადგან მის თანამშრმელს ოჯახთან მეტი დრო გაეტარებინა. რიკარდო სერიოზულ ურთერთობაზე არ ფიქრობდა გოგოსთან ურთიერთობაშიც კი არ შედიოდა მას მხოლდ თავში ერთი ფიქრი უტრიალებდა. როგორ ეპოვა ის ხალხი ვინც მისი ოჯახი დანგრია ვინც ოჯახის წევრები დაუხოცა. არ იმჩნევდაა მაგრამ ეს ფიქრები მას ტანჯავდა, იგი ამის გამო მომენტებში საკმაოდ აგრესიული იყო. როდესაც მას სამუშაო სათები არ ქონდა, ღამის სათებში ქალაქში იყენებდა იმას რომ Police Departament-ის თანამშრომელი იყო და იმ ადგილზე სადაც ოჯახის წევრები დაუხოცეს, ვინც გაივლიდა მივიდოდა და საკმაოდ უხეშად ექცეოდა უწყობდა ეგრედ წოდებულ *ქუჩურ დაკითხვას* ყველაფერს იყო წამსვლელი ოღნდ მცირედი ინფორმაცია მიეღო იმათზე ვინც ეს ყველაფერი ჩაიდინა. გავიდა 2 წელი, იგი 22 წლის ასაკში გახდა დეტეკტივი. და ამან ხელი შეუწყო მის ძრახვებს. მის გარშემო მომხდარმა ამბებმა საკმაოდ დაძაბა, ფსიქოლოგიურად დასუსტა, იგი უფრო აგრესიული გახდა, ყველაფერს აკეთებდა რო ინფრომაცია მიეღო. იმ ქუჩაზე მყოფ ხალხს სადაც მისი მშობლები დახოცეს უხეშად ექცეოდა. ზრდილობით მათ მიმართ არ გამოიხატებოდა, ხშირი იყო მუქარებიც, ვითომ მშივიდი სახის მქონე პიროვნების შიგნით საერთოდ სხვა ვინმე იმალებოდა. ხშირი ყოფილა მომენტები რომ ინფომრაცის გამოძალვის დროს მოქალაქეს სასტიკად გასწორებია, მაგრამ ის მაინც ძვრებოდა ამ ყველაფრიდან. იგი კრიმინალთან ხშირად იჭერდა კავშირს, ამას თანავე იგი გახდა რასისტი არ მოსწონდა შავკანიანები. შავკანიანების მიმართ სიძულვილი მაშინ გაუჩნდა როდესაც გაიგო რო მისი ოჯახის მკვლელები შავკანიანები იყვნენ. იგი შავკანიანების მიმართ უფრო დიდი აგრესით გამოირჩეოდა და ხშირად ფიზიკურადაც უსწორდებოდა. რიკარდო ამჟამად ნაქირავებში ცხოვრობს, ყავს პირადი ტრანსპორტი დღემდე არის Police Departament-ის დეტექტივი მის სახელზე 134 საქმე არის გახსნილი, რაც ერთ-ერთ საუკეთესო შედეგია. იგი დღემდე ცდილობს იპოვოს მისი ოჯახის მკვლელები და გაუსწრდეს სასტიკად ისე როგორც მის ოჯახის წევრებს გაუსწორდნენ. მას სულ დაქვს მანქანით მამამისი დატოვებული რევულვერი, იგი მის გამოყნებას მას შემდეგ აპირებს რაც მისი ოჯახის მკვლელებს იპოვის. რეზულტატი: 1) უხეშად საუბარი და მოპყრობა (სერვერის წესების დაცვით)(BADCOP 1vs2) 2) დეპარტამენტ/ფრაქციის რაციაში უხეშად საუბარი. 3) ძებნილების წამება დაკითხვისას (სერვერის წესების დაცვით). 4) ძებნილებისთვის ფულის გამოძალვა (სერვერის წესების დაცვით). 5)მუქარა (სერვერის წესების დაცვის) 6)დიპლომატიური ხელშეუხებლობა.

პირადი ფოტო: სახელი, გვარი: Ricardo Thompson ასაკი: 56 წლის დაბადების თარიღი: 29.08.1966 დაბადების ადგილი: Spain,Valencia სქესი: მამრობითი. ოჯახური მდგომარეობა: დასაოჯახებელი. დედა: Alicia Diaz მამა: Jose Thomspson სიმაღლე: 184 სმ. თმისფერი: შავგრემანი თვალისფერი: ყავისფერი. წონა: 83 კგ. კანის ფერი: თეთრი. განათლება: ეკონომიკისა და ბიზნესის ფაკულტეტი. საცხოვრებელი ადგილი: USA, San Andreas-ის შტატი. დაბადება: რიკარდოს მშობლებმა ერთმანეთი ქალაქ ვალენსის რესტორანში გაიცნეს, დედა რესტორანში მზარეულად მუშაობდა მამა სამართალდამცავი გალხდათ. ისინი დიდი ხსნია განვალობში იყვნენ სერიოზულურთერთობაში მარა დადგა დრო რომ Jose-ს Alicia ცოლად მოეყვანა. ხელისთხოვნის შემდეგ მალევე შედგა ქორწილი და ქორწილიდა 1 წლის და 3 თვის შემდეგ Alicia დაორსულად 8 თვის შემდეგ კი გაუჩნდათ ვაჟი რიკარდოს, მამა რიკარდოზე დიდი იმედებს ამყარებდა და სურვილი ქონდა რო მისი ვაჟს მისი საქმიანობა გაეგრძელებინა. არ უნდოდა რომ, ქუჩაში დამდგარიყო და კანონის წინამღდეგ წაასულიყო. Jose მის ვაჟს ბავშვობიდან ასწავლიდა ყველფერს რაც სამომავლოდ გამოადგებოდა. ბავშვობა: რიკარდოს ბავშვობის პერიოდი მარტივი არ ყოფილა, მის ოჯახს დიდი ნაბიჯის გადადგმა მოუწია. Jose-ს კარირული წინსვლისთვის ოჯახს მოუწია ქალაქ: ვალენსიდან წასვლა, ისნი დასახლდნენ Los Santos-ში. მათ თავიდან მოუწიათ ნაქირავებში ცხვორება. მაგრამ მამამ მალევე შეძლო და, ოჯახისთვის შეიძინა მათი პირადი საცხოვრებელი ადგილი. Los Santos-ში ცხვორების პერიოდში მამა კვლავ აგრძელებდა მის საქმიანობას და იცავდა კანონს იგი მუშაობდა Los Santos Police Departament-ში. ხოლო რიკარდოს დედამ Alicia-მ ისევ დაიწყო მუშაობა Los Santos-ში მდებარე ერთ-ერთ რესტორანში მზარეულად. 1970 15 სექტემბერს როდესაც რიკარდო 3 წლის იყო, მისი დედა Alicia დაორსულდა მეორე ბავშვზე, ხოლო 1999 წლის 23 აპრილს Alicia-ს დაეწყო მშობიარობა და ეყოლათ ქალიშვილი რომელსად დარქვეს Lola. ამის მერე 4 თვეში, რიკარდოს და ლოლას დედა გახდა ცუდად, საკმაოდ დამძიმდა და ამ ყველაფერმა გამოიწვია მისი გარდაცვალება, Alica 1970 წლის 30 აგვისტოს გარდაიცვალა რიკარდოს დაბადებისდღის მომდევნო დღეს. ის 1971 წლის 2 სექტმებრეს მიწას მიაბარეს. ამის შემდეგ რიკარდოს ბავშვობა ძაან გართულდა 4 წლის ასაკიდა მოუწია ეზრუნა მის დაზე და მამამის გვერდში დადგომოდა. ფინანსურად ოჯახი უკან და უკან მოდიოდა Jose-მ არ იცოდა რა ექნა უჭირდა ოჯახის შენარჩუნება იგი მომენტებში ფიქრობდა რომ მისი მცირეწლოვანი ქალიშვილი Lola თავშესაფარისთვის გადაეცა. მაგრამ მან ამ ყველაფრიდან თავის გამოძრომა შეძლო ამაში დაეხმარა მისი ცოლის და ჯენიფერი. იგი ვალენსიდან 1972 წელს ჩამოვიდა რიკარდო ამ დროს უკვე 5 წლის იყო ხოლო მისი პატარა და ლოლას 2 წელი უსრულდებოდა. რიკარდოს მამასაც მოეხსნა ბევრი დატვირთვა და ჯენიფერის დახმარებით ოჯახი დალაგა. მაგრამ გადის დრო და 1975 წლის 7 მაის როდესაც რიკარდო სკოლიდან დაბრუნდა სახლში ოფიცრები დახვდნენ, მას მისთვის ძალიან ცუდი ამბავი აცნობეს. რიკარდოს მამა Jose მის ქალიშვილთან ლოლასთან და მისი ცოლის დასთან ჯენიფერთან ერთად მანქანში იჯდნენ. როდესაც შუქნიშანთან გაჩერდა Jose-მ მოკრა თვალი როგორ აყაჩაღებდნენ შვილიან ქალბატონს იმ დროისთვის Los Santos-ში განთქმული განგსტერები 48 Street Gang. Jose გადავიდა მანქანიდა ქალბატონის დასახმარებლად და კანონის აღსასრულებლად მაგრამ მას მანქანის კარების დაკეტვაც არ დააცადეს მის გულმკერდზე დამაგრებული ჯეტონის დანახვისასვე შუბლში ტყვია ესროლეს და მანქანაში ჩაუცხრილეს რიკარდოს მისი დეიდა ჯენიფერი და მისი უმცროის და ლოლა. რიკარდო მარტო დარჩა 7 წლის ასაკში არ იცოდა რა გაეკეთებინა კანონმა და სასამართლომ იგი ის თავშესაფარში გაუშვა და შეპირდნენ რო ოჯახს მოუძებნიდნენ მაგრამ გადიოდა წლები 1982 წელს როცა რიკარდო 16 წლის გახდა თავშესაფარი დატოვა და დაიწყო დამოუკიდებლად ცხოვრება რიკარდომ იქირავა ბინა და მისი მამაის დანატოვარი თხოვნის შესრულება დაიწყო მოგეხსენაბთ რიკარდოს მამას Jose-ს უნდოდა რომ შტატის აკადემიას შეერთებოდა მისი შვილი. სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა რიკარდომ აკადემიის დამტავრება. კარიერა: გავიდა წლები რიკარდო უკვე 20 წლის გახდა, და მოვიდა ის დრო როცა ჯარის და აკადემის დამთავრების შემდეგ, Los Santos Police Departament-ში მამამისის სახელის დახმარებით მალევე დაიწყო მუშაობა Cadet-ის წოდებით. მას პარკინგის მოწესრიგება ევალებოდა და მის სამუშაოს პირნათლად ასრულებდა. მოქალაქეების მიმართ ზრდილობით არ გამოირჩეოდა,, იგი ყველას გვერდში ედგა ყოფილა მომენტები რო ღამის ცვალში თვითონ დარჩენილა რადგან მის თანამშრმელს ოჯახთან მეტი დრო გაეტარებინა. რიკარდო სერიოზულ ურთერთობაზე არ ფიქრობდა გოგოსთან ურთიერთობაშიც კი არ შედიოდა მას მხოლდ თავში ერთი ფიქრი უტრიალებდა. როგორ ეპოვა ის ხალხი ვინც მისი ოჯახი დანგრია ვინც ოჯახის წევრები დაუხოცა. არ იმჩნევდაა მაგრამ ეს ფიქრები მას ტანჯავდა, იგი ამის გამო მომენტებში საკმაოდ აგრესიული იყო. როდესაც მას სამუშაო სათები არ ქონდა, ღამის სათებში ქალაქში იყენებდა იმას რომ Police Departament-ის თანამშრომელი იყო და იმ ადგილზე სადაც ოჯახის წევრები დაუხოცეს, ვინც გაივლიდა მივიდოდა და საკმაოდ უხეშად ექცეოდა უწყობდა ეგრედ წოდებულ *ქუჩურ დაკითხვას* ყველაფერს იყო წამსვლელი ოღნდ მცირედი ინფორმაცია მიეღო იმათზე ვინც ეს ყველაფერი ჩაიდინა. გავიდა 2 წელი, იგი 22 წლის ასაკში გახდა დეტეკტივი. და ამან ხელი შეუწყო მის ძრახვებს. მის გარშემო მომხდარმა ამბებმა საკმაოდ დაძაბა, ფსიქოლოგიურად დასუსტა, იგი უფრო აგრესიული გახდა, ყველაფერს აკეთებდა რო ინფრომაცია მიეღო. იმ ქუჩაზე მყოფ ხალხს სადაც მისი მშობლები დახოცეს უხეშად ექცეოდა. ზრდილობით მათ მიმართ არ გამოიხატებოდა, ხშირი იყო მუქარებიც, ვითომ მშივიდი სახის მქონე პიროვნების შიგნით საერთოდ სხვა ვინმე იმალებოდა. ხშირი ყოფილა მომენტები რომ ინფომრაცის გამოძალვის დროს მოქალაქეს სასტიკად გასწორებია, მაგრამ ის მაინც ძვრებოდა ამ ყველაფრიდან. იგი კრიმინალთან ხშირად იჭერდა კავშირს, ამას თანავე იგი გახდა რასისტი არ მოსწონდა შავკანიანები. შავკანიანების მიმართ სიძულვილი მაშინ გაუჩნდა როდესაც გაიგო რო მისი ოჯახის მკვლელები შავკანიანები იყვნენ. იგი შავკანიანების მიმართ უფრო დიდი აგრესით გამოირჩეოდა და ხშირად ფიზიკურადაც უსწორდებოდა. რიკარდო ამჟამად ნაქირავებში ცხოვრობს, ყავს პირადი ტრანსპორტი დღემდე არის Police Departament-ის დეტექტივი მის სახელზე 134 საქმე არის გახსნილი, რაც ერთ-ერთ საუკეთესო შედეგია. იგი დღემდე ცდილობს იპოვოს მისი ოჯახის მკვლელები და გაუსწრდეს სასტიკად ისე როგორც მის ოჯახის წევრებს გაუსწორდნენ. მას სულ დაქვს მანქანით მამამისი დატოვებული რევულვერი, იგი მის გამოყნებას მას შემდეგ აპირებს რაც მისი ოჯახის მკვლელებს იპოვის. რეზულტატი: 1) უხეშად საუბარი და მოპყრობა (სერვერის წესების დაცვით)(BADCOP 1vs2) 2) დეპარტამენტ/ფრაქციის რაციაში უხეშად საუბარი. 3) ძებნილების წამება დაკითხვისას (სერვერის წესების დაცვით). 4) ძებნილებისთვის ფულის გამოძალვა (სერვერის წესების დაცვით). 5)მუქარა (სერვერის წესების დაცვის)

პირადი ფოტო: სახელი, გვარი: Ricardo Thompson ასაკი: 56 წლის დაბადების თარიღი: 29.08.1966 დაბადების ადგილი: Spain,Valencia სქესი: მამრობითი. ოჯახური მდგომარეობა: დასაოჯახებელი. დედა: Alicia Diaz მამა: Jose Thomspson სიმაღლე: 184 სმ. თმისფერი: შავგრემანი თვალისფერი: ყავისფერი. წონა: 83 კგ. კანის ფერი: თეთრი. განათლება: ეკონომიკისა და ბიზნესის ფაკულტეტი. საცხოვრებელი ადგილი: USA, San Andreas-ის შტატი. დაბადება: რიკარდოს მშობლებმა ერთმანეთი ქალაქ ვალენსის რესტორანში გაიცნეს, დედა რესტორანში მზარეულად მუშაობდა მამა სამართალდამცავი გალხდათ. ისინი დიდი ხსნია განვალობში იყვნენ სერიოზულურთერთობაში მარა დადგა დრო რომ Jose-ს Alicia ცოლად მოეყვანა. ხელისთხოვნის შემდეგ მალევე შედგა ქორწილი და ქორწილიდა 1 წლის და 3 თვის შემდეგ Alicia დაორსულად 8 თვის შემდეგ კი გაუჩნდათ ვაჟი რიკარდოს, მამა რიკარდოზე დიდი იმედებს ამყარებდა და სურვილი ქონდა რო მისი ვაჟს მისი საქმიანობა გაეგრძელებინა. არ უნდოდა რომ, ქუჩაში დამდგარიყო და კანონის წინამღდეგ წაასულიყო. Jose მის ვაჟს ბავშვობიდან ასწავლიდა ყველფერს რაც სამომავლოდ გამოადგებოდა. ბავშვობა: რიკარდოს ბავშვობის პერიოდი მარტივი არ ყოფილა, მის ოჯახს დიდი ნაბიჯის გადადგმა მოუწია. Jose-ს კარირული წინსვლისთვის ოჯახს მოუწია ქალაქ: ვალენსიდან წასვლა, ისნი დასახლდნენ Los Santos-ში. მათ თავიდან მოუწიათ ნაქირავებში ცხვორება. მაგრამ მამამ მალევე შეძლო და, ოჯახისთვის შეიძინა მათი პირადი საცხოვრებელი ადგილი. Los Santos-ში ცხვორების პერიოდში მამა კვლავ აგრძელებდა მის საქმიანობას და იცავდა კანონს იგი მუშაობდა Los Santos Police Departament-ში. ხოლო რიკარდოს დედამ Alicia-მ ისევ დაიწყო მუშაობა Los Santos-ში მდებარე ერთ-ერთ რესტორანში მზარეულად. 1970 15 სექტემბერს როდესაც რიკარდო 3 წლის იყო, მისი დედა Alicia დაორსულდა მეორე ბავშვზე, ხოლო 1999 წლის 23 აპრილს Alicia-ს დაეწყო მშობიარობა და ეყოლათ ქალიშვილი რომელსად დარქვეს Lola. ამის მერე 4 თვეში, რიკარდოს და ლოლას დედა გახდა ცუდად, საკმაოდ დამძიმდა და ამ ყველაფერმა გამოიწვია მისი გარდაცვალება, Alica 1970 წლის 30 აგვისტოს გარდაიცვალა რიკარდოს დაბადებისდღის მომდევნო დღეს. ის 1971 წლის 2 სექტმებრეს მიწას მიაბარეს. ამის შემდეგ რიკარდოს ბავშვობა ძაან გართულდა 4 წლის ასაკიდა მოუწია ეზრუნა მის დაზე და მამამის გვერდში დადგომოდა. ფინანსურად ოჯახი უკან და უკან მოდიოდა Jose-მ არ იცოდა რა ექნა უჭირდა ოჯახის შენარჩუნება იგი მომენტებში ფიქრობდა რომ მისი მცირეწლოვანი ქალიშვილი Lola თავშესაფარისთვის გადაეცა. მაგრამ მან ამ ყველაფრიდან თავის გამოძრომა შეძლო ამაში დაეხმარა მისი ცოლის და ჯენიფერი. იგი ვალენსიდან 1972 წელს ჩამოვიდა რიკარდო ამ დროს უკვე 5 წლის იყო ხოლო მისი პატარა და ლოლას 2 წელი უსრულდებოდა. რიკარდოს მამასაც მოეხსნა ბევრი დატვირთვა და ჯენიფერის დახმარებით ოჯახი დალაგა. მაგრამ გადის დრო და 1975 წლის 7 მაის როდესაც რიკარდო სკოლიდან დაბრუნდა სახლში ოფიცრები დახვდნენ, მას მისთვის ძალიან ცუდი ამბავი აცნობეს. რიკარდოს მამა Jose მის ქალიშვილთან ლოლასთან და მისი ცოლის დასთან ჯენიფერთან ერთად მანქანში იჯდნენ. როდესაც შუქნიშანთან გაჩერდა Jose-მ მოკრა თვალი როგორ აყაჩაღებდნენ შვილიან ქალბატონს იმ დროისთვის Los Santos-ში განთქმული განგსტერები 48 Street Gang. Jose გადავიდა მანქანიდა ქალბატონის დასახმარებლად და კანონის აღსასრულებლად მაგრამ მას მანქანის კარების დაკეტვაც არ დააცადეს მის გულმკერდზე დამაგრებული ჯეტონის დანახვისასვე შუბლში ტყვია ესროლეს და მანქანაში ჩაუცხრილეს რიკარდოს მისი დეიდა ჯენიფერი და მისი უმცროის და ლოლა. რიკარდო მარტო დარჩა 7 წლის ასაკში არ იცოდა რა გაეკეთებინა კანონმა და სასამართლომ იგი ის თავშესაფარში გაუშვა და შეპირდნენ რო ოჯახს მოუძებნიდნენ მაგრამ გადიოდა წლები 1982 წელს როცა რიკარდო 16 წლის გახდა თავშესაფარი დატოვა და დაიწყო დამოუკიდებლად ცხოვრება რიკარდომ იქირავა ბინა და მისი მამაის დანატოვარი თხოვნის შესრულება დაიწყო მოგეხსენაბთ რიკარდოს მამას Jose-ს უნდოდა რომ შტატის აკადემიას შეერთებოდა მისი შვილი. სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა რიკარდომ აკადემიის დამტავრება. კარიერა: გავიდა წლები რიკარდო უკვე 20 წლის გახდა, და მოვიდა ის დრო როცა ჯარის და აკადემის დამთავრების შემდეგ, Los Santos Police Departament-ში მამამისის სახელის დახმარებით მალევე დაიწყო მუშაობა Cadet-ის წოდებით. მას პარკინგის მოწესრიგება ევალებოდა და მის სამუშაოს პირნათლად ასრულებდა. მოქალაქეების მიმართ ზრდილობით არ გამოირჩეოდა,, იგი ყველას გვერდში ედგა ყოფილა მომენტები რო ღამის ცვალში თვითონ დარჩენილა რადგან მის თანამშრმელს ოჯახთან მეტი დრო გაეტარებინა. რიკარდო სერიოზულ ურთერთობაზე არ ფიქრობდა გოგოსთან ურთიერთობაშიც კი არ შედიოდა მას მხოლდ თავში ერთი ფიქრი უტრიალებდა. როგორ ეპოვა ის ხალხი ვინც მისი ოჯახი დანგრია ვინც ოჯახის წევრები დაუხოცა. არ იმჩნევდაა მაგრამ ეს ფიქრები მას ტანჯავდა, იგი ამის გამო მომენტებში საკმაოდ აგრესიული იყო. როდესაც მას სამუშაო სათები არ ქონდა, ღამის სათებში ქალაქში იყენებდა იმას რომ Police Departament-ის თანამშრომელი იყო და იმ ადგილზე სადაც ოჯახის წევრები დაუხოცეს, ვინც გაივლიდა მივიდოდა და საკმაოდ უხეშად ექცეოდა უწყობდა ეგრედ წოდებულ *ქუჩურ დაკითხვას* ყველაფერს იყო წამსვლელი ოღნდ მცირედი ინფორმაცია მიეღო იმათზე ვინც ეს ყველაფერი ჩაიდინა. გავიდა 2 წელი, იგი 22 წლის ასაკში გახდა დეტეკტივი. და ამან ხელი შეუწყო მის ძრახვებს. მის გარშემო მომხდარმა ამბებმა საკმაოდ დაძაბა, ფსიქოლოგიურად დასუსტა, იგი უფრო აგრესიული გახდა, ყველაფერს აკეთებდა რო ინფრომაცია მიეღო. იმ ქუჩაზე მყოფ ხალხს სადაც მისი მშობლები დახოცეს უხეშად ექცეოდა. ზრდილობით მათ მიმართ არ გამოიხატებოდა, ხშირი იყო მუქარებიც, ვითომ მშივიდი სახის მქონე პიროვნების შიგნით საერთოდ სხვა ვინმე იმალებოდა. ხშირი ყოფილა მომენტები რომ ინფომრაცის გამოძალვის დროს მოქალაქეს სასტიკად გასწორებია, მაგრამ ის მაინც ძვრებოდა ამ ყველაფრიდან. იგი კრიმინალთან ხშირად იჭერდა კავშირს, ამას თანავე იგი გახდა რასისტი არ მოსწონდა შავკანიანები. შავკანიანების მიმართ სიძულვილი მაშინ გაუჩნდა როდესაც გაიგო რო მისი ოჯახის მკვლელები შავკანიანები იყვნენ. იგი შავკანიანების მიმართ უფრო დიდი აგრესით გამოირჩეოდა და ხშირად ფიზიკურადაც უსწორდებოდა. რიკარდო ამჟამად ნაქირავებში ცხოვრობს, ყავს პირადი ტრანსპორტი დღემდე არის Police Departament-ის დეტექტივი მის სახელზე 134 საქმე არის გახსნილი, რაც ერთ-ერთ საუკეთესო შედეგია. იგი დღემდე ცდილობს იპოვოს მისი ოჯახის მკვლელები და გაუსწრდეს სასტიკად ისე როგორც მის ოჯახის წევრებს გაუსწორდნენ. მას სულ დაქვს მანქანით მამამისი დატოვებული რევულვერი, იგი მის გამოყნებას მას შემდეგ აპირებს რაც მისი ოჯახის მკვლელებს იპოვის. რეზულტატი: 1) უხეშად საუბარი და მოპყრობა (სერვერის წესების დაცვით)(BADCOP 1vs2) 2) დეპარტამენტ/ფრაქციის რაციაში უხეშად საუბარი. 3) ძებნილების წამება დაკითხვისას (სერვერის წესების დაცვით). 4) ძებნილებისთვის ფულის გამოძალვა (სერვერის წესების დაცვით). 5)მუქარა (სერვერის წესების დაცვის)

სახელი, გვარი - Ricardo Thompson ასაკი - 57 დაბადების ადგილი - 1966 წლის 12 ივლისი ამერიკის შეერთებული შტატები Los Santos. მშობლები-Caroline Abelino, Alan Thompson. ნაციას- ამერიკელი სქესი- მამრობითი ოჯახური მდგომარეობა- დაოჯახებული გარეგნობა - 189, შავი თმა, ყავისფერი თვალები. ბავშვობა Ricardo დაიბადა შუადღისას 12:30 წთ, 1966 წლის 12 ივლის ამერიკის შეერთებულ შტატებში კერძოდ Los Santos'ში, Alan Thompson ავტობუსის მძღოლი იყო, დედამისი Caroline Abelino საავანდმყოფოს თანამშრომელი. ერთ ღამეს მამაჩემი ავტობუსით ბოლო რეის ასრულებდა, შუქნიშანს წინ მწვანე ჰქონდა ანთებული უეცრად გზაზე მოხუცი უსინათლო ქალი გამოჩნდა, იგი უსიგნალებდა რომ გზიდან გადასულიყო უცბად მან მუხრუჭს დააჭირა მაგრამ მუხრუჭებმა უმტყუნა მან მაშინვე მარჯვნივ გადაუხვია და ბარდიულს დაეჯახა , სასწრაფომ მამაჩემი წმინდა ვალენტინის ჰოსპიტალში გადაიყვანა სწორედ იქ გაიცნო დედაჩემი Caroline Abelino, მათი სიყვარულის ისტორია ჩემთვის განსაკუთრებულად გამორჩეულია, როცა დედაჩემს ვეკითხებოდი თუ როგორ გაიცნეს ერთმანეთი იგი მპასუხობდა რომ, მამაშენი საავანდმყოფოში მოიყვანეს მე მას ყვავილებს ვყიდულობდი განსაკუთრებულად ვანებივრებდი, გამოვარჩევდი იმ ფაქტს რომ დედაჩემი მამაჩემს ახასიათებდა როგორც სათნო, ცნობის მოყვარეს, სულიერად მტკიცეს, იგი არ ეგუებოდა იმ ფაქტს რომ იგი შეიძლება ინვალიდის სავარძელში ჩამჯდარიყო, მას ხერხემლის დაზიანება ჰქონდა, ქირურგები მას არ აიმედებდნენ დიდი ალბათობით იგი სამუდამოდ ინვალიდის ეტლს მიეჯაჭვებოდა, ძლიერი ფიზიკური ვარჯიშის შემდეგ მან შეძლო და პირველი ნაბიჯი გადადგა დროთა განმავლობაში იგი თითქოს ხელახლა სწავლობდა სიარულს ექიმები მოდიოდნენ უკვირდათ და იძაღდნენ რომ სასწაულია მისი ფეხზე გავლა არავის არ ეგონა რომ, როდესმე იგი ფეხზე კვლავ გაივლიდა მაგრამ ღმერთისა და დედაჩემის მზრუნველობის წყალობის შედეგად მან ისევ შეძლო სიარული, რათქმაუნდა მამაჩემის მკურნალობა იაფი არ ყოფილა, ფინანსურად ოჯახს ძალიან გაუჭირდა ვინაიდან ოჯახში ერთადერთი ფულის შემომტანი იმ პერიოდში დედაჩემი იყო. რამოდენიმე წელი გავიდა, დედაჩემი თავ დაუზოგავად მუშაობდა ოჯახში ფულის შემოსატანად ამ ყველაფერს მამაჩემი რომ ხედავდა თავს უუნაროდ თვლიდა რამდენჯერ მოუსმენია დედაჩემს მისი ჩუმი ტირილი და ვაება, მამაჩემი ცდილობდა ფეხზე წამოდგომას, და აი ხანგრძლივი მკურნალობის შემდგომ მან ისევ შეძლო ფეხზე გავლა თითქოს ხელახლა დაიბადა. იგი დაუბრუნდა თავის სამუშაოს და სწორედ ის დღე აღმოჩნდა მამაჩემისთვის საბედისწერო დღე, ხანდახან ვფიქრობ ნეტავ სულ არ გაევლო ახლა ხომ ჩემს გვერდით იქნებოდა მართალია ხეიბარი მაგრამ მაინც, გაიზიარებდა ჩემს სიხარულს, ტკივილს და დედაჩემი არ დარჩებოდა მარტო ვფიქრობდი როდესმე ხომ გავიზრდებოდი და დედაჩემის დატოვება მომიწევდა ის კი მარტო დარჩებოდა ამ სახლში სახლში სადაც ბევრი ჭირი და ლხინი გვქონდა გამოვლილი. ერთ ღამეს როდესაც მამაჩემი სამსახურიდან შინ ბრუნდებოდა გზად ყაჩაღები შეხვდნენ მათ უთხრეს რომ, საფულეში რა თანხაც ედო მთლიანად მიეცა მათთვის მან ამოიღო საფულიდან უკანასკნელი ფული და მისცა, მაგრამ რატომღაც ყაჩაღებმა არ იკმარეს და იარაღი დაუმიზნეს კითხეს თუ სად ცხოვრობდა მან უპასუხა თუ რაში აინტერესებდათ მათ, ისინი ემუქრებოდნენ ოჯახის დახოცვით თუ არ მიაწვდიდა მათთვის სასურველ ინფორმაციას რათქმაუნდა მამაჩემი უარზე იყო გაისმა ხმა "BOOX" ხეებიდან ჩიტები გაფრინდნენ მამაჩემი უგონოდ ძირს დაეცა დამნაშავეებმა მიმალვა მოასწრეს მიზეზი თუ რატომ მოკლეს მამაჩემი უცნობია ამ დროს დედაჩემმა ეს ამბავი ჯერ არ იცოდა, როდესაც სახლთან პოლიციის ოფიცრები მოვიდნენ და გაისმა კარებზე "KAK-KUK" გავხსენი კარები მათ მკითხეს იყვნენ თუ არა სახლში უფროსები მივუგე დიხ არიან რახდება მითხრეს რომ ოჯახის უფროსისთვის დამეძახა ავირბინე კიბეზე და დედაჩემს დავუძახე დედაჩემსა და ოფიცრებს შორის საუბარი დაახლოებით 15-20 წუთი გაგრძელდა დედაჩემი მუხლებში მოიკეცა ბოლო ხმსზე ყვიროდა, იმ მომენტში ვერ გავაანალიზე თუ რამოხდა დედაჩემმა არ მითხრა მეორე დღეს სახლში მამაჩემის ცხედარი მოასვენეს როცა გავაანალიზე თუ რამოხდა სწორედ მაშინ დავისახე მიზნად რომ გავმხდარიყავი პოლიციელი ეს ოცნება ჩემთვის სიცოცხლეზე ბევრს ნიშნავდა. მოზარდობა მოზარდობის პრეიოდში სკოლაში არც ისეთი სამაგალითო მოსწავლე ვიყავი და არც მაინცდამაინც სამაგალითო ყოფაქცევით გამოვირჩეოდი სკოლაში, მასწავლებლებლები ხანდახან ხისთავიანს მეძახდნენ არასოდეს მომწონდა როდესაც ვხედავდი რომ რომ ვინმე ვინმეს ჩაგრავდა ყოველთვის ვცდილობდი ჩავრეულიყავი, სიტუაცია ისე განმემუხტა არავინ დაზარალებულიყო მაგრამ ეს ხშირად ჩემი ცემით მთავრდებოდა "სიცილი". 19 წლის ასაკში დავამთავრე სკოლა დაი აი უკვე შემეძლო ამესრულა დასახული მიზანი და ჩამებარებინა პოლიციის აკადემიაში მაგრამ, თითქოს უკან რაღაც მაბრკოლებდა ჩემი აზრით ეს დედაჩემი იყო არ შემეძლო მისი მიტოვება რადგან თუ პოლიციაში დავიწყებდი მუშაობას შესაძლებელი იყო საერთოდ სხვა ადგილას გავეში, ბოლო ზარზე როდესაც სახლში დავბრუნდი დედაჩემმა მითხრა გილოცავ შვილო სკოლის დამთავრებას ღმერთმა შენნაირი შვილი მომივლინა ამ ქვეყნად მეტი რაღა ვინატროო როგორც იქნა აისრულებ შენს ოცნებასო, მაშინ სახე ოდნავ დამინაღვლიანდა დედაჩემა ეს შეამჩნია და მკითხა თუ რამოხდა ვუთხარი დედაჩემს რომ არ შემეძლო მისი სახლში მარტო დატოვება შეიძლებოდა ის კვირაში ორჯერ მენახა ეს კი ჩემთვის და დედაჩემისთვის დიდი სტრესი იქნებოდა მაგრამ დედაჩემმა მაინც გამამხნევა და მითხრა რომ წავსულიყავი და ამეხდინა ოცნება, მითხრა რომ იგი თავს შესანიშნავად გრძნობდა და მისგამო არ უნდა მენერვიულა. როდესაც პოლიციის აკადემიამ გამოაცხადა ახალი კურსანტების მიღების შესახებ, შევიტანე ჩემი საბუთები სწავლებამ 6 თვე გასტანა, შევისწავლე ტტმ; იარაღების კალიბრი, დავდიოდი პოლიგონებზე სასროლად, ვესწრებოდი ლექციებს თუ როგორ უნდა დაგვედო ბორკილები ადამიანისთვის ისე რომ ფიზიკური ზიანი არ მიგვეყენებინა, ხალხთან კომუნიკაცია, კომუნიკაბელურობას და აშშ... წვრთნების დასრულების შემდეგ როგორც იქნა მომანიჭეს ჟეტონი და ფორმა ეს მე მახარებდა რადგან შევძლებდი ქალაქში შემეჩერებინა ოდნავ მაინც კრიმინალი და რაც მთავარია გამეგო მამაჩემის გარდაცვალების მიზეზი, როდესაც განყოფილების უფროსს ვთხოვე რომ მამაჩემის საქმე მოეცა თვალის გადასავლებად მაშინ მან თქვა რომ მე საკმარისი წოდება არ მქონდა ამ საქმეზე ხელის მოსაკიდად. ჩემი აქტიურობის და სისხარტის წყალობით უფრო და უფრო ვიბყრობდი მწვერვალებს მემატებოდა წოდება, თანამდებობა სულ მალე ასეულის მეთაური გავხდი და მომივიდა ახალი წოდება "კაპიტანი", ახლა უკვე ვფიქრობდი რომ თავისუფლად შემეძლო მამაჩემის საქმეზე თვალის გადავლება მაგრამ როდესაც განყოფილების უფროსს ვესაუბრებოდი მათ მითხრეს რომ საქმეს არ მომცემდნენ როდესაც ვკითხე თუ რატომ უცებ ხმამაღალი ტონით მომიგო რომ სასწრაფოდ გავსულიყავი ოთახიდან და მეორედ აღარ მოვსულიყავი ამ საკითხზე აქ სასაუბროდ, რათქმაუნდა მაშინ გავაანალიზე რომ ამ საქმეში, მამაჩემის მვკელობაში მაღალი თანამდებობის ხალხიც იყო გარეული მაშინ დავფიქრდი როგორ თუ აქ სიმართლე ვერ ვიპოვე და აქაც არ მაქ იმის საშუალება რომ ოცნება ავიხდინო და მამაჩემის მკვლელეი დავიჭირო რაგავაკეთო, სწორედ იმ დღეს 22 აპრილს ფედერალური ბიურომ გამოაცხადა სტაჟიორების მიღება სამსახურში გადავწყვიტე იქ დამეწყო მუშაობა სტაჟიორის პოსტზე დაახლოებით წელიწადი გავდიოდი სტაჟირებას გვებარა ობიექტები, საწყობები, საცავები და სხვა. როდესაც სამსახურიდან დაღლილი შინ ვბრუნდებოდი ჩემი სახლის კარებთან სასწრაფო შევნიშნე, შევამჩნიე თუ დედაჩემი როგორ გადაჰყავდათ საკაცეთი მაშინვე მივედი და ვკითხე თუ რამოხდა ექიმებმა მითხრეს რომ გულის შეტევა ჰქონდა მკურნალობა კი ოციათასი დოლარი ჯდებოდა მაშინ ვერ მივხვდი რა გამეკეთებინა სად აღარ ვიყავი მაგრამ დახმარების ხელი არავინ გამომიწოდა, შემთხვევით დახმარების ძიების დროს ერთი ადამიანი შემომხვდა სახელად "Noah" მან შემომთავაზა თუ მე მას დავეხმარებოდი და საწყობიდან იარაღს ტყვიებს მივცემდი იგი ფულს მომცემდა იმდენს რამდენიც დედაჩემის გადასარჩენად დამჭირდებოდა მაშინ მივხვდი რომ ყველა ერთ ქვაბში არ უნდა მომეხარშა, როდესაც ჩვენი შეთანხმების ნაწილი შევასრულე და მან იარაღები წაიღო ფული გადმომცა ამ თანხით კი დედაჩემს ვუმკურნალე, წლები გადიოდა მედა ნოაჰი ვთანამშრომლობდით ნელნელა კრიმინალურ საქმეებში ვიძირებოდი ისე ჩამითრია ამ საქმემ გამოსვლა რომც მდომოდა ვერ გამოვიდოდი, დროთა განმავლობაში ფედერალურ ბიუროში წოდებებიც მემატებოდა უფრო და უფრო მეხსნებოდა გზა უფრო მეტისკენ ერთ დღესაც როდესაც პოსტზე ვიდექი და ჩემს ყოველდღიურ საქმიანობას ვეწეოდი მედა ჩემს მეწყვილეს თავს დაგვესხნენ იარაღი ამოვიღე და გავისროლე ტყვია პირდაპირ თავდამსხმელს მოხვდა, თავდამსხმელი მძიმედ დაიჭრა საწყობში ის საქონელი ინახებოდა რაც ნოაჰს უნდა წაეღო ეს ყოველივე დადგმული იყო მათ იცოდნენ თუ სად ინახებოდა ის ტვირთი რაც მას უნდა წაეღო როდესაც დავრეკე და გავაგებინე რომ საწყობს თავს დაესხნენ მათ მითხრეს რომ იგი ნებისმიერი ხერხით დამეკითხა, უარზე ვიყავი მაგრამ გამოსავალი არ მქონდა ხელში ავიყვანე და სკამზე დავსვი იქვე ახლოს ცეცხლი დავანთე რკინა ზედ ცეცხლზე დავდე ველოდებოდი თუ ლითონი როდის გაწითლდებოდა რომ კანზე მიმედო, და აი შევუდექი წამებას ერთ დღეში მან ყველა ინფორმაცია მომაწოდა რაც დამავალეს, ნოაჰი პირადად მოვიდა, დდხნიანი საუბრის შემდეგ დამაინტერესა და ვკითხე თუ რატომ აირჩია მან ასეთი გზა ცხოვრებაში, მან ჩაიცინა და სიცილით მომიგო შვილო: -ბავშვობაში ღმერთს ველოსიპედს ვთხოვდი, -შემდეგ მივხვდი რომ ღმერთი სხვანაირად მუშაობს -ველოსიპედი მოვიპარე და შემდეგ პატიებისთვის ვლოცულობდი. ამდროს მივხვდი რომ სიტყვა სუფთა ის უცოდველი მცნებაა რომელიც არ არსებობს გადავწყვიტე სხვა მეთოდებით მეცადა სამართლის აღსრულება... რეზულტატი: 1. დაკითხვა არაფორმალურ გარემოში; 2. დაკითხვის წარმართვა უხეშად; 3. კრიმინალთან კავშირი; 4. უხეშად საუბარი/მოპყრობა; 5. BadPerson1v2.

სახელი, გვარი - Norman Pramura ასაკი - 28 დაბადების ადგილი - 1989 წლის 12 ივლისი ამერიკის შეერთებული შტატები Los Santos. მშობლები-Caroline Abelino, Alan Pramura. ნაციას- ამერიკელი სქესი- მამრობითი ოჯახური მდგომარეობა- დაოჯახებული გარეგნობა - 189, შავი თმა, ყავისფერი თვალები. ბავშვობა Norman დაიბადა შუადღისას 12:30 წთ, 1989 წლის 12 ივლის ამერიკის შეერთებულ შტატებში კერძოდ Los Santos'ში, Alan Pramura ავტობუსის მძღოლი იყო, დედამისი Caroline Abelino საავანდმყოფოს თანამშრომელი. ერთ ღამეს მამაჩემი ავტობუსით ბოლო რეის ასრულებდა, შუქნიშანს წინ მწვანე ჰქონდა ანთებული უეცრად გზაზე მოხუცი უსინათლო ქალი გამოჩნდა, იგი უსიგნალებდა რომ გზიდან გადასულიყო უცბად მან მუხრუჭს დააჭირა მაგრამ მუხრუჭებმა უმტყუნა მან მაშინვე მარჯვნივ გადაუხვია და ბარდიულს დაეჯახა , სასწრაფომ მამაჩემი წმინდა ვალენტინის ჰოსპიტალში გადაიყვანა სწორედ იქ გაიცნო დედაჩემი Caroline Abelino, მათი სიყვარულის ისტორია ჩემთვის განსაკუთრებულად გამორჩეულია, როცა დედაჩემს ვეკითხებოდი თუ როგორ გაიცნეს ერთმანეთი იგი მპასუხობდა რომ, მამაშენი საავანდმყოფოში მოიყვანეს მე მას ყვავილებს ვყიდულობდი განსაკუთრებულად ვანებივრებდი, გამოვარჩევდი იმ ფაქტს რომ დედაჩემი მამაჩემს ახასიათებდა როგორც სათნო, ცნობის მოყვარეს, სულიერად მტკიცეს, იგი არ ეგუებოდა იმ ფაქტს რომ იგი შეიძლება ინვალიდის სავარძელში ჩამჯდარიყო, მას ხერხემლის დაზიანება ჰქონდა, ქირურგები მას არ აიმედებდნენ დიდი ალბათობით იგი სამუდამოდ ინვალიდის ეტლს მიეჯაჭვებოდა, ძლიერი ფიზიკური ვარჯიშის შემდეგ მან შეძლო და პირველი ნაბიჯი გადადგა დროთა განმავლობაში იგი თითქოს ხელახლა სწავლობდა სიარულს ექიმები მოდიოდნენ უკვირდათ და იძაღდნენ რომ სასწაულია მისი ფეხზე გავლა არავის არ ეგონა რომ, როდესმე იგი ფეხზე კვლავ გაივლიდა მაგრამ ღმერთისა და დედაჩემის მზრუნველობის წყალობის შედეგად მან ისევ შეძლო სიარული, რათქმაუნდა მამაჩემის მკურნალობა იაფი არ ყოფილა, ფინანსურად ოჯახს ძალიან გაუჭირდა ვინაიდან ოჯახში ერთადერთი ფულის შემომტანი იმ პერიოდში დედაჩემი იყო. რამოდენიმე წელი გავიდა, დედაჩემი თავ დაუზოგავად მუშაობდა ოჯახში ფულის შემოსატანად ამ ყველაფერს მამაჩემი რომ ხედავდა თავს უუნაროდ თვლიდა რამდენჯერ მოუსმენია დედაჩემს მისი ჩუმი ტირილი და ვაება, მამაჩემი ცდილობდა ფეხზე წამოდგომას, და აი ხანგრძლივი მკურნალობის შემდგომ მან ისევ შეძლო ფეხზე გავლა თითქოს ხელახლა დაიბადა. იგი დაუბრუნდა თავის სამუშაოს და სწორედ ის დღე აღმოჩნდა მამაჩემისთვის საბედისწერო დღე, ხანდახან ვფიქრობ ნეტავ სულ არ გაევლო ახლა ხომ ჩემს გვერდით იქნებოდა მართალია ხეიბარი მაგრამ მაინც, გაიზიარებდა ჩემს სიხარულს, ტკივილს და დედაჩემი არ დარჩებოდა მარტო ვფიქრობდი როდესმე ხომ გავიზრდებოდი და დედაჩემის დატოვება მომიწევდა ის კი მარტო დარჩებოდა ამ სახლში სახლში სადაც ბევრი ჭირი და ლხინი გვქონდა გამოვლილი. ერთ ღამეს როდესაც მამაჩემი სამსახურიდან შინ ბრუნდებოდა გზად ყაჩაღები შეხვდნენ მათ უთხრეს რომ, საფულეში რა თანხაც ედო მთლიანად მიეცა მათთვის მან ამოიღო საფულიდან უკანასკნელი ფული და მისცა, მაგრამ რატომღაც ყაჩაღებმა არ იკმარეს და იარაღი დაუმიზნეს კითხეს თუ სად ცხოვრობდა მან უპასუხა თუ რაში აინტერესებდათ მათ, ისინი ემუქრებოდნენ ოჯახის დახოცვით თუ არ მიაწვდიდა მათთვის სასურველ ინფორმაციას რათქმაუნდა მამაჩემი უარზე იყო გაისმა ხმა "BOOX" ხეებიდან ჩიტები გაფრინდნენ მამაჩემი უგონოდ ძირს დაეცა დამნაშავეებმა მიმალვა მოასწრეს მიზეზი თუ რატომ მოკლეს მამაჩემი უცნობია ამ დროს დედაჩემმა ეს ამბავი ჯერ არ იცოდა, როდესაც სახლთან პოლიციის ოფიცრები მოვიდნენ და გაისმა კარებზე "KAK-KUK" გავხსენი კარები მათ მკითხეს იყვნენ თუ არა სახლში უფროსები მივუგე დიხ არიან რახდება მითხრეს რომ ოჯახის უფროსისთვის დამეძახა ავირბინე კიბეზე და დედაჩემს დავუძახე დედაჩემსა და ოფიცრებს შორის საუბარი დაახლოებით 15-20 წუთი გაგრძელდა დედაჩემი მუხლებში მოიკეცა ბოლო ხმსზე ყვიროდა, იმ მომენტში ვერ გავაანალიზე თუ რამოხდა დედაჩემმა არ მითხრა მეორე დღეს სახლში მამაჩემის ცხედარი მოასვენეს როცა გავაანალიზე თუ რამოხდა სწორედ მაშინ დავისახე მიზნად რომ გავმხდარიყავი პოლიციელი ეს ოცნება ჩემთვის სიცოცხლეზე ბევრს ნიშნავდა. მოზარდობა მოზარდობის პრეიოდში სკოლაში არც ისეთი სამაგალითო მოსწავლე ვიყავი და არც მაინცდამაინც სამაგალითო ყოფაქცევით გამოვირჩეოდი სკოლაში, მასწავლებლებლები ხანდახან ხისთავიანს მეძახდნენ არასოდეს მომწონდა როდესაც ვხედავდი რომ რომ ვინმე ვინმეს ჩაგრავდა ყოველთვის ვცდილობდი ჩავრეულიყავი, სიტუაცია ისე განმემუხტა არავინ დაზარალებულიყო მაგრამ ეს ხშირად ჩემი ცემით მთავრდებოდა "სიცილი". 19 წლის ასაკში დავამთავრე სკოლა დაი აი უკვე შემეძლო ამესრულა დასახული მიზანი და ჩამებარებინა პოლიციის აკადემიაში მაგრამ, თითქოს უკან რაღაც მაბრკოლებდა ჩემი აზრით ეს დედაჩემი იყო არ შემეძლო მისი მიტოვება რადგან თუ პოლიციაში დავიწყებდი მუშაობას შესაძლებელი იყო საერთოდ სხვა ადგილას გავეში, ბოლო ზარზე როდესაც სახლში დავბრუნდი დედაჩემმა მითხრა გილოცავ შვილო სკოლის დამთავრებას ღმერთმა შენნაირი შვილი მომივლინა ამ ქვეყნად მეტი რაღა ვინატროო როგორც იქნა აისრულებ შენს ოცნებასო, მაშინ სახე ოდნავ დამინაღვლიანდა დედაჩემა ეს შეამჩნია და მკითხა თუ რამოხდა ვუთხარი დედაჩემს რომ არ შემეძლო მისი სახლში მარტო დატოვება შეიძლებოდა ის კვირაში ორჯერ მენახა ეს კი ჩემთვის და დედაჩემისთვის დიდი სტრესი იქნებოდა მაგრამ დედაჩემმა მაინც გამამხნევა და მითხრა რომ წავსულიყავი და ამეხდინა ოცნება, მითხრა რომ იგი თავს შესანიშნავად გრძნობდა და მისგამო არ უნდა მენერვიულა. როდესაც პოლიციის აკადემიამ გამოაცხადა ახალი კურსანტების მიღების შესახებ, შევიტანე ჩემი საბუთები სწავლებამ 6 თვე გასტანა, შევისწავლე ტტმ; იარაღების კალიბრი, დავდიოდი პოლიგონებზე სასროლად, ვესწრებოდი ლექციებს თუ როგორ უნდა დაგვედო ბორკილები ადამიანისთვის ისე რომ ფიზიკური ზიანი არ მიგვეყენებინა, ხალხთან კომუნიკაცია, კომუნიკაბელურობას და აშშ... წვრთნების დასრულების შემდეგ როგორც იქნა მომანიჭეს ჟეტონი და ფორმა ეს მე მახარებდა რადგან შევძლებდი ქალაქში შემეჩერებინა ოდნავ მაინც კრიმინალი და რაც მთავარია გამეგო მამაჩემის გარდაცვალების მიზეზი, როდესაც განყოფილების უფროსს ვთხოვე რომ მამაჩემის საქმე მოეცა თვალის გადასავლებად მაშინ მან თქვა რომ მე საკმარისი წოდება არ მქონდა ამ საქმეზე ხელის მოსაკიდად. ჩემი აქტიურობის და სისხარტის წყალობით უფრო და უფრო ვიბყრობდი მწვერვალებს მემატებოდა წოდება, თანამდებობა სულ მალე ასეულის მეთაური გავხდი და მომივიდა ახალი წოდება "კაპიტანი", ახლა უკვე ვფიქრობდი რომ თავისუფლად შემეძლო მამაჩემის საქმეზე თვალის გადავლება მაგრამ როდესაც განყოფილების უფროსს ვესაუბრებოდი მათ მითხრეს რომ საქმეს არ მომცემდნენ როდესაც ვკითხე თუ რატომ უცებ ხმამაღალი ტონით მომიგო რომ სასწრაფოდ გავსულიყავი ოთახიდან და მეორედ აღარ მოვსულიყავი ამ საკითხზე აქ სასაუბროდ, რათქმაუნდა მაშინ გავაანალიზე რომ ამ საქმეში, მამაჩემის მვკელობაში მაღალი თანამდებობის ხალხიც იყო გარეული მაშინ დავფიქრდი როგორ თუ აქ სიმართლე ვერ ვიპოვე და აქაც არ მაქ იმის საშუალება რომ ოცნება ავიხდინო და მამაჩემის მკვლელეი დავიჭირო რაგავაკეთო, სწორედ იმ დღეს 22 აპრილს ფედერალური ბიურომ გამოაცხადა სტაჟიორების მიღება სამსახურში გადავწყვიტე იქ დამეწყო მუშაობა სტაჟიორის პოსტზე დაახლოებით წელიწადი გავდიოდი სტაჟირებას გვებარა ობიექტები, საწყობები, საცავები და სხვა. როდესაც სამსახურიდან დაღლილი შინ ვბრუნდებოდი ჩემი სახლის კარებთან სასწრაფო შევნიშნე, შევამჩნიე თუ დედაჩემი როგორ გადაჰყავდათ საკაცეთი მაშინვე მივედი და ვკითხე თუ რამოხდა ექიმებმა მითხრეს რომ გულის შეტევა ჰქონდა მკურნალობა კი ოციათასი დოლარი ჯდებოდა მაშინ ვერ მივხვდი რა გამეკეთებინა სად აღარ ვიყავი მაგრამ დახმარების ხელი არავინ გამომიწოდა, შემთხვევით დახმარების ძიების დროს ერთი ადამიანი შემომხვდა სახელად "Noah" მან შემომთავაზა თუ მე მას დავეხმარებოდი და საწყობიდან იარაღს ტყვიებს მივცემდი იგი ფულს მომცემდა იმდენს რამდენიც დედაჩემის გადასარჩენად დამჭირდებოდა მაშინ მივხვდი რომ ყველა ერთ ქვაბში არ უნდა მომეხარშა, როდესაც ჩვენი შეთანხმების ნაწილი შევასრულე და მან იარაღები წაიღო ფული გადმომცა ამ თანხით კი დედაჩემს ვუმკურნალე, წლები გადიოდა მედა ნოაჰი ვთანამშრომლობდით ნელნელა კრიმინალურ საქმეებში ვიძირებოდი ისე ჩამითრია ამ საქმემ გამოსვლა რომც მდომოდა ვერ გამოვიდოდი, დროთა განმავლობაში ფედერალურ ბიუროში წოდებებიც მემატებოდა უფრო და უფრო მეხსნებოდა გზა უფრო მეტისკენ ერთ დღესაც როდესაც პოსტზე ვიდექი და ჩემს ყოველდღიურ საქმიანობას ვეწეოდი მედა ჩემს მეწყვილეს თავს დაგვესხნენ იარაღი ამოვიღე და გავისროლე ტყვია პირდაპირ თავდამსხმელს მოხვდა, თავდამსხმელი მძიმედ დაიჭრა საწყობში ის საქონელი ინახებოდა რაც ნოაჰს უნდა წაეღო ეს ყოველივე დადგმული იყო მათ იცოდნენ თუ სად ინახებოდა ის ტვირთი რაც მას უნდა წაეღო როდესაც დავრეკე და გავაგებინე რომ საწყობს თავს დაესხნენ მათ მითხრეს რომ იგი ნებისმიერი ხერხით დამეკითხა, უარზე ვიყავი მაგრამ გამოსავალი არ მქონდა ხელში ავიყვანე და სკამზე დავსვი იქვე ახლოს ცეცხლი დავანთე რკინა ზედ ცეცხლზე დავდე ველოდებოდი თუ ლითონი როდის გაწითლდებოდა რომ კანზე მიმედო, და აი შევუდექი წამებას ერთ დღეში მან ყველა ინფორმაცია მომაწოდა რაც დამავალეს, ნოაჰი პირადად მოვიდა, დდხნიანი საუბრის შემდეგ დამაინტერესა და ვკითხე თუ რატომ აირჩია მან ასეთი გზა ცხოვრებაში, მან ჩაიცინა და სიცილით მომიგო შვილო: -ბავშვობაში ღმერთს ველოსიპედს ვთხოვდი, -შემდეგ მივხვდი რომ ღმერთი სხვანაირად მუშაობს -ველოსიპედი მოვიპარე და შემდეგ პატიებისთვის ვლოცულობდი. ამდროს მივხვდი რომ სიტყვა სუფთა ის უცოდველი მცნებაა რომელიც არ არსებობს გადავწყვიტე სხვა მეთოდებით მეცადა სამართლის აღსრულება... რეზულტატი: 1. დაკითხვა არაფორმალურ გარემოში; 2. დაკითხვის წარმართვა უხეშად; 3. კრიმინალთან კავშირი; 4. უხეშად საუბარი/მოპყრობა; 5. BadPerson1v2.

სახელი, გვარი - Norman Pramura ასაკი - 28 დაბადების ადგილი - 1989 წლის 12 ივლისი ამერიკის შეერთებული შტატები Los Santos. მშობლები-Caroline Abelino, Alan Pramura. ნაციას- ამერიკელი სქესი- მამრობითი ოჯახური მდგომარეობა- დაოჯახებული გარეგნობა - 189, შავი თმა, ყავისფერი თვალები. ბავშვობა Norman დაიბადა შუადღისას 12:30 წთ, 1989 წლის 12 ივლის ამერიკის შეერთებულ შტატებში კერძოდ Los Santos'ში, Alan Pramura ავტობუსის მძღოლი იყო, დედამისი Caroline Abelino საავანდმყოფოს თანამშრომელი. ერთ ღამეს მამაჩემი ავტობუსით ბოლო რეის ასრულებდა, შუქნიშანს წინ მწვანე ჰქონდა ანთებული უეცრად გზაზე მოხუცი უსინათლო ქალი გამოჩნდა, იგი უსიგნალებდა რომ გზიდან გადასულიყო უცბად მან მუხრუჭს დააჭირა მაგრამ მუხრუჭებმა უმტყუნა მან მაშინვე მარჯვნივ გადაუხვია და ბარდიულს დაეჯახა , სასწრაფომ მამაჩემი წმინდა ვალენტინის ჰოსპიტალში გადაიყვანა სწორედ იქ გაიცნო დედაჩემი Caroline Abelino, მათი სიყვარულის ისტორია ჩემთვის განსაკუთრებულად გამორჩეულია, როცა დედაჩემს ვეკითხებოდი თუ როგორ გაიცნეს ერთმანეთი იგი მპასუხობდა რომ, მამაშენი საავანდმყოფოში მოიყვანეს მე მას ყვავილებს ვყიდულობდი განსაკუთრებულად ვანებივრებდი, გამოვარჩევდი იმ ფაქტს რომ დედაჩემი მამაჩემს ახასიათებდა როგორც სათნო, ცნობის მოყვარეს, სულიერად მტკიცეს, იგი არ ეგუებოდა იმ ფაქტს რომ იგი შეიძლება ინვალიდის სავარძელში ჩამჯდარიყო, მას ხერხემლის დაზიანება ჰქონდა, ქირურგები მას არ აიმედებდნენ დიდი ალბათობით იგი სამუდამოდ ინვალიდის ეტლს მიეჯაჭვებოდა, ძლიერი ფიზიკური ვარჯიშის შემდეგ მან შეძლო და პირველი ნაბიჯი გადადგა დროთა განმავლობაში იგი თითქოს ხელახლა სწავლობდა სიარულს ექიმები მოდიოდნენ უკვირდათ და იძაღდნენ რომ სასწაულია მისი ფეხზე გავლა არავის არ ეგონა რომ, როდესმე იგი ფეხზე კვლავ გაივლიდა მაგრამ ღმერთისა და დედაჩემის მზრუნველობის წყალობის შედეგად მან ისევ შეძლო სიარული, რათქმაუნდა მამაჩემის მკურნალობა იაფი არ ყოფილა, ფინანსურად ოჯახს ძალიან გაუჭირდა ვინაიდან ოჯახში ერთადერთი ფულის შემომტანი იმ პერიოდში დედაჩემი იყო. რამოდენიმე წელი გავიდა, დედაჩემი თავ დაუზოგავად მუშაობდა ოჯახში ფულის შემოსატანად ამ ყველაფერს მამაჩემი რომ ხედავდა თავს უუნაროდ თვლიდა რამდენჯერ მოუსმენია დედაჩემს მისი ჩუმი ტირილი და ვაება, მამაჩემი ცდილობდა ფეხზე წამოდგომას, და აი ხანგრძლივი მკურნალობის შემდგომ მან ისევ შეძლო ფეხზე გავლა თითქოს ხელახლა დაიბადა. იგი დაუბრუნდა თავის სამუშაოს და სწორედ ის დღე აღმოჩნდა მამაჩემისთვის საბედისწერო დღე, ხანდახან ვფიქრობ ნეტავ სულ არ გაევლო ახლა ხომ ჩემს გვერდით იქნებოდა მართალია ხეიბარი მაგრამ მაინც, გაიზიარებდა ჩემს სიხარულს, ტკივილს და დედაჩემი არ დარჩებოდა მარტო ვფიქრობდი როდესმე ხომ გავიზრდებოდი და დედაჩემის დატოვება მომიწევდა ის კი მარტო დარჩებოდა ამ სახლში სახლში სადაც ბევრი ჭირი და ლხინი გვქონდა გამოვლილი. ერთ ღამეს როდესაც მამაჩემი სამსახურიდან შინ ბრუნდებოდა გზად ყაჩაღები შეხვდნენ მათ უთხრეს რომ, საფულეში რა თანხაც ედო მთლიანად მიეცა მათთვის მან ამოიღო საფულიდან უკანასკნელი ფული და მისცა, მაგრამ რატომღაც ყაჩაღებმა არ იკმარეს და იარაღი დაუმიზნეს კითხეს თუ სად ცხოვრობდა მან უპასუხა თუ რაში აინტერესებდათ მათ, ისინი ემუქრებოდნენ ოჯახის დახოცვით თუ არ მიაწვდიდა მათთვის სასურველ ინფორმაციას რათქმაუნდა მამაჩემი უარზე იყო გაისმა ხმა "BOOX" ხეებიდან ჩიტები გაფრინდნენ მამაჩემი უგონოდ ძირს დაეცა დამნაშავეებმა მიმალვა მოასწრეს მიზეზი თუ რატომ მოკლეს მამაჩემი უცნობია ამ დროს დედაჩემმა ეს ამბავი ჯერ არ იცოდა, როდესაც სახლთან პოლიციის ოფიცრები მოვიდნენ და გაისმა კარებზე "KAK-KUK" გავხსენი კარები მათ მკითხეს იყვნენ თუ არა სახლში უფროსები მივუგე დიხ არიან რახდება მითხრეს რომ ოჯახის უფროსისთვის დამეძახა ავირბინე კიბეზე და დედაჩემს დავუძახე დედაჩემსა და ოფიცრებს შორის საუბარი დაახლოებით 15-20 წუთი გაგრძელდა დედაჩემი მუხლებში მოიკეცა ბოლო ხმსზე ყვიროდა, იმ მომენტში ვერ გავაანალიზე თუ რამოხდა დედაჩემმა არ მითხრა მეორე დღეს სახლში მამაჩემის ცხედარი მოასვენეს როცა გავაანალიზე თუ რამოხდა სწორედ მაშინ დავისახე მიზნად რომ გავმხდარიყავი პოლიციელი ეს ოცნება ჩემთვის სიცოცხლეზე ბევრს ნიშნავდა. მოზარდობა მოზარდობის პრეიოდში სკოლაში არც ისეთი სამაგალითო მოსწავლე ვიყავი და არც მაინცდამაინც სამაგალითო ყოფაქცევით გამოვირჩეოდი სკოლაში, მასწავლებლებლები ხანდახან ხისთავიანს მეძახდნენ არასოდეს მომწონდა როდესაც ვხედავდი რომ რომ ვინმე ვინმეს ჩაგრავდა ყოველთვის ვცდილობდი ჩავრეულიყავი, სიტუაცია ისე განმემუხტა არავინ დაზარალებულიყო მაგრამ ეს ხშირად ჩემი ცემით მთავრდებოდა "სიცილი". 19 წლის ასაკში დავამთავრე სკოლა დაი აი უკვე შემეძლო ამესრულა დასახული მიზანი და ჩამებარებინა პოლიციის აკადემიაში მაგრამ, თითქოს უკან რაღაც მაბრკოლებდა ჩემი აზრით ეს დედაჩემი იყო არ შემეძლო მისი მიტოვება რადგან თუ პოლიციაში დავიწყებდი მუშაობას შესაძლებელი იყო საერთოდ სხვა ადგილას გავეში, ბოლო ზარზე როდესაც სახლში დავბრუნდი დედაჩემმა მითხრა გილოცავ შვილო სკოლის დამთავრებას ღმერთმა შენნაირი შვილი მომივლინა ამ ქვეყნად მეტი რაღა ვინატროო როგორც იქნა აისრულებ შენს ოცნებასო, მაშინ სახე ოდნავ დამინაღვლიანდა დედაჩემა ეს შეამჩნია და მკითხა თუ რამოხდა ვუთხარი დედაჩემს რომ არ შემეძლო მისი სახლში მარტო დატოვება შეიძლებოდა ის კვირაში ორჯერ მენახა ეს კი ჩემთვის და დედაჩემისთვის დიდი სტრესი იქნებოდა მაგრამ დედაჩემმა მაინც გამამხნევა და მითხრა რომ წავსულიყავი და ამეხდინა ოცნება, მითხრა რომ იგი თავს შესანიშნავად გრძნობდა და მისგამო არ უნდა მენერვიულა. როდესაც პოლიციის აკადემიამ გამოაცხადა ახალი კურსანტების მიღების შესახებ, შევიტანე ჩემი საბუთები სწავლებამ 6 თვე გასტანა, შევისწავლე ტტმ; იარაღების კალიბრი, დავდიოდი პოლიგონებზე სასროლად, ვესწრებოდი ლექციებს თუ როგორ უნდა დაგვედო ბორკილები ადამიანისთვის ისე რომ ფიზიკური ზიანი არ მიგვეყენებინა, ხალხთან კომუნიკაცია, კომუნიკაბელურობას და აშშ... წვრთნების დასრულების შემდეგ როგორც იქნა მომანიჭეს ჟეტონი და ფორმა ეს მე მახარებდა რადგან შევძლებდი ქალაქში შემეჩერებინა ოდნავ მაინც კრიმინალი და რაც მთავარია გამეგო მამაჩემის გარდაცვალების მიზეზი, როდესაც განყოფილების უფროსს ვთხოვე რომ მამაჩემის საქმე მოეცა თვალის გადასავლებად მაშინ მან თქვა რომ მე საკმარისი წოდება არ მქონდა ამ საქმეზე ხელის მოსაკიდად. ჩემი აქტიურობის და სისხარტის წყალობით უფრო და უფრო ვიბყრობდი მწვერვალებს მემატებოდა წოდება, თანამდებობა სულ მალე ასეულის მეთაური გავხდი და მომივიდა ახალი წოდება "კაპიტანი", ახლა უკვე ვფიქრობდი რომ თავისუფლად შემეძლო მამაჩემის საქმეზე თვალის გადავლება მაგრამ როდესაც განყოფილების უფროსს ვესაუბრებოდი მათ მითხრეს რომ საქმეს არ მომცემდნენ როდესაც ვკითხე თუ რატომ უცებ ხმამაღალი ტონით მომიგო რომ სასწრაფოდ გავსულიყავი ოთახიდან და მეორედ აღარ მოვსულიყავი ამ საკითხზე აქ სასაუბროდ, რათქმაუნდა მაშინ გავაანალიზე რომ ამ საქმეში, მამაჩემის მვკელობაში მაღალი თანამდებობის ხალხიც იყო გარეული მაშინ დავფიქრდი როგორ თუ აქ სიმართლე ვერ ვიპოვე და აქაც არ მაქ იმის საშუალება რომ ოცნება ავიხდინო და მამაჩემის მკვლელეი დავიჭირო რაგავაკეთო, სწორედ იმ დღეს 22 აპრილს ფედერალური ბიურომ გამოაცხადა სტაჟიორების მიღება სამსახურში გადავწყვიტე იქ დამეწყო მუშაობა სტაჟიორის პოსტზე დაახლოებით წელიწადი გავდიოდი სტაჟირებას გვებარა ობიექტები, საწყობები, საცავები და სხვა. როდესაც სამსახურიდან დაღლილი შინ ვბრუნდებოდი ჩემი სახლის კარებთან სასწრაფო შევნიშნე, შევამჩნიე თუ დედაჩემი როგორ გადაჰყავდათ საკაცეთი მაშინვე მივედი და ვკითხე თუ რამოხდა ექიმებმა მითხრეს რომ გულის შეტევა ჰქონდა მკურნალობა კი ოციათასი დოლარი ჯდებოდა მაშინ ვერ მივხვდი რა გამეკეთებინა სად აღარ ვიყავი მაგრამ დახმარების ხელი არავინ გამომიწოდა, შემთხვევით დახმარების ძიების დროს ერთი ადამიანი შემომხვდა სახელად "Noah" მან შემომთავაზა თუ მე მას დავეხმარებოდი და საწყობიდან იარაღს ტყვიებს მივცემდი იგი ფულს მომცემდა იმდენს რამდენიც დედაჩემის გადასარჩენად დამჭირდებოდა მაშინ მივხვდი რომ ყველა ერთ ქვაბში არ უნდა მომეხარშა, როდესაც ჩვენი შეთანხმების ნაწილი შევასრულე და მან იარაღები წაიღო ფული გადმომცა ამ თანხით კი დედაჩემს ვუმკურნალე, წლები გადიოდა მედა ნოაჰი ვთანამშრომლობდით ნელნელა კრიმინალურ საქმეებში ვიძირებოდი ისე ჩამითრია ამ საქმემ გამოსვლა რომც მდომოდა ვერ გამოვიდოდი, დროთა განმავლობაში ფედერალურ ბიუროში წოდებებიც მემატებოდა უფრო და უფრო მეხსნებოდა გზა უფრო მეტისკენ ერთ დღესაც როდესაც პოსტზე ვიდექი და ჩემს ყოველდღიურ საქმიანობას ვეწეოდი მედა ჩემს მეწყვილეს თავს დაგვესხნენ იარაღი ამოვიღე და გავისროლე ტყვია პირდაპირ თავდამსხმელს მოხვდა, თავდამსხმელი მძიმედ დაიჭრა საწყობში ის საქონელი ინახებოდა რაც ნოაჰს უნდა წაეღო ეს ყოველივე დადგმული იყო მათ იცოდნენ თუ სად ინახებოდა ის ტვირთი რაც მას უნდა წაეღო როდესაც დავრეკე და გავაგებინე რომ საწყობს თავს დაესხნენ მათ მითხრეს რომ იგი ნებისმიერი ხერხით დამეკითხა, უარზე ვიყავი მაგრამ გამოსავალი არ მქონდა ხელში ავიყვანე და სკამზე დავსვი იქვე ახლოს ცეცხლი დავანთე რკინა ზედ ცეცხლზე დავდე ველოდებოდი თუ ლითონი როდის გაწითლდებოდა რომ კანზე მიმედო, და აი შევუდექი წამებას ერთ დღეში მან ყველა ინფორმაცია მომაწოდა რაც დამავალეს, ნოაჰი პირადად მოვიდა, დდხნიანი საუბრის შემდეგ დამაინტერესა და ვკითხე თუ რატომ აირჩია მან ასეთი გზა ცხოვრებაში, მან ჩაიცინა და სიცილით მომიგო შვილო: -ბავშვობაში ღმერთს ველოსიპედს ვთხოვდი, -შემდეგ მივხვდი რომ ღმერთი სხვანაირად მუშაობს -ველოსიპედი მოვიპარე და შემდეგ პატიებისთვის ვლოცულობდი. ამდროს მივხვდი რომ სიტყვა სუფთა ის უცოდველი მცნებაა რომელიც არ არსებობს გადავწყვიტე სხვა მეთოდებით მეცადა სამართლის აღსრულება... რეზულტატი: 1. დაკითხვა არაფორმალურ გარემოში; 2. დაკითხვის წარმართვა უხეშად; 3. კრიმინალთან კავშირი; 4. უხეშად საუბარი/მოპყრობა; 5.BadPerson1v2.